۰.سائل گفت: پس آيا او را حقيقت و انّيتى هست؟ فرمود: «هيچ چيزى ثابت نمى شود، مگر به اينكه انيّت و خودى داشته باشد». پرسيد: «آيا كيفيت هم دارد؟». فرمود: «خير؛ چرا كه كيفيت از حيث صفت و موجب شناخت و احاطه است؛ اما ناچار بايد از تعطيل و تشبيه خارج شد؛ زيرا كسى كه او را نفى مى كند، انكارش نموده و ربوبيّت او را از ميان برداشته است و كسى كه او را به غير او تشبيه كند، پس به صفت مخلوقات و مصنوعاتى كه مستحقّ ربوبيّت نيستند، اثباتش كرده است؛ وليكن چاره اى نيست جز اثبات ذاتى بدون كيفيت كه هيچ كس غير خود او سزاوار آن نيست و احدى در آن با او شركت نجويد و هرگز قابل شناخت نيست و جز او آن را نمى داند.

۰.امام صادق(ع) مى فرمايد:وكلّ ما وقع فى الوهم فهو بخلافه. ^۱

۰.هر چه در نظر آمد، خداوند برخلاف آن است.

۰.حضرت على(ع) مى فرمايد:ولايقال له ما هو، لأنّه خلق الماهيّة. ^۲

۰.درباره او گفته نمى شود كه او چيست؛ زيرا او خود چيستى و چگونگى را خلق فرموده است.

خداوند متعال در قرآن مى فرمايد:
ليس كمثله شىء.
هيچ چيز مانند او [خداوند] نيست.

و نيز مى فرمايد:
قل أى شىء أكبر شهادة، قل اللّه. ^۳