الف. متون حديث

1) وصيّة النبى لعلىّ بن أبى طالب

مجموعه وصاياى پيامبر اكرم(ص) به حضرت على(ع) در جوامع حديثى شيعه و سنّى وارد شده و شروحى نيز بر آن نگاشته شده است. وصية النبى لعلى عنوان رساله اى است كه عمر بن محمد نسفى از علماى مشهور اهل سنّت در قرن ششم هجرى، آن را جمع آورى نموده و روايت كرده است.
ميان سند و متنى كه نسفى روايت نموده، با آنچه در كتب حديثى شيعه آمده است، تفاوتهايى وجود دارد و محقّق محترم به اختلافات نسخه رساله نسفى با نسخ ديگر، در پاورقى اشاره كرده است. اين وصيّت، موضوعات مختلفى همچون: عبادات، احكام، تهذيب نفس، معاشرت با مردم و… را در خود دارد. وجود مضامين بلند در اين وصيّت و تواتر معنوى مضامين آن و ورود آنها در احاديث صحيح ديگر، موجب اطمينان خاطر در توجه به اين حديث شريف است كه حقيقتا دستور العمل كاملى است براى راهيابى انسانها به سعادت و كمالات معنوى.
تصحيح اين رساله براساس نسخه اى كه در سال 699هجرى كتابت شده، صورت گرفته است و بندهاى متعدّد آن با كلمه «يا على» از هم جداگشته و براى هر بند، شماره اى درج شده كه مجموعا شامل 222 شماره است.
  مؤلف يا كاتب، رساله را به فصول مختلفى همچون: فصل فى الوضوء والصلاة، فصل فى الصوم، فصل فى الصدقة والسخاوة، و… تقسيم نموده و احاديث را اعراب گذارى كرده است.
احياى اين رساله به كوشش آقاى سيد احمد رضا حسينى انجام شده است.