او برادر احمد بن يوسف كاتب وزير مأمون است. و بهتر از برادرش شعر مى گفته. قسمتى از اشعار او را صولى در الاوراق آورده زركلى نيز در الاعلام، ج 5، ص 186 نام او را در ذيل ابن صبيح آورده. هر دو برادر از درباريان مأمون بودند.
او در اشعارش حضرت على(ع) را به عنوان وصى، برادر و به وصف برترين انسان پس از رسول خدا(ص) ستوده است. غالب، نام جد اعلاى پيامبر(ص) است. او پيامبر(ص) و على(ع) را چنين وصف كرده كه در ضابطه هاى ارزشى و ماورايى اين دو نفر در يك سو و تمام انسان ها در سوى ديگر قرار دارند و با پيامبر(ص) و على(ع) برابر نيستند.

3. زياد بن لبيد الانصارى

كيف ترى...
ولا نبالى في الوصى من غضبو انما الأنصار جد لا لع
ب

هذا على و ابن عبدالمطلبننصره اليوم على من قد كذ
ب
شرح نهج البلاغه، ج 1، ص 145
زياد بن لبيد بن ثعلبة الأنصارى البياضى الخزرجى. پيش از هجرت پيامبر(ص) مسلمان شد. در پيمان عقبه شركت داشت. نخست از مدينه به مكه نزد پيامبر(ص) هجرت كرد. و آن جا بود تا با پيامبر(ص) به مدينه هجرت كرد. نام او در شمار مهاجران مكه نيز آمده است. طبقات، ج 1، ص 226، در تمامى جنگ هاى پيامبر(ص) شركت داشت. در جنگ رده يكى از فرماندهان بود. همو بود كه اشعث بن قيس را اسير گرفت و نزد ابوبكر فرستاد. برخى گفته اند تا زمان معاويه زنده بود.
طبقات، ج 3، ص 558 ؛ اسدالغابة، ج 2، ص 217 ؛ الاستيعاب، ج 2، ص 533 ؛ الاصابة، ج 1، ص 558، ح 2864. او اين اشعار را در جنگ جمل سرود. به احتمال قوى در جنگ صفين شركت داشته و در همان جنگ شهيد شده است.