منظور از اللعين عمرو بن عاص است كه رسول خدا(ص) چندين نوبت او را نفرين كرد.
از جمله امام حسن(ع) در يك گفتگوى طولانى كه با معاويه و مروان و عمرو بن عاص داشت به او فرمود: ثم إنك تعلم... أنك هجوت رسول اللّه(ص) بسبعين بيت من الشعر فقال(ص) اللهم إنى لا أقول الشعر و لاينبغى لى اللهم العنه بكل حرف ألف لعنة شرح نهج البلاغه، ج 6، ص 29، معجم الكبير، طبرانى، ج 3، ص 72، ح 2698. مجمع الزوائد، هيثمى، ج 7، ص 247 به اختصار.
(الأخزر، الخُزْرَة إنقلاب الحدقة نحو اللحاظ و هو أقبح الحول. لسان العرب، ج 4، ص 79 الخزر بالتحريك ضيق العين و صغرها النهاية، ج 2، ص 28.
بر اين اساس چشم عمرو بن عاص هم تنك بوده و هم دو حدقه آن در يك سو قرار داشته. ابن منظور گويد: الأخزر الذى اقبلت حدقتاه إلى أنفه و الأحول الذى ارتفعت حدقتاه إلى حاجبيه، لسان العرب، ج 4، ص 79.

13. نعمان بن عجلان بن عامر

فقل لقريش...
وصى النبى المصطفى و ابن عمهوقاتل فرسان الضلالة والكفر
و اين اشعار را در پاسخ عمرو بن عاص گفت كه در ماجراى سقيفه به نكوهش انصار پرداخت. و اين اشعار را سروده بود:

ألا قل لأوس إذا جئتهاو قل كلما جئت للخزرج
الموفقيات، ص 594، شرح نهج البلاغه، ج 6، ص 31
نعمان از بزرگان و شاعر انصار بود، پس از شهادت حضرت حمزه با خوله بيوه حمزه ازدواج كرد. حضرت على(ع) او را به استاندارى بحرين منصوب نمود. اشعار او را به طول كامل ابن عبدالبر در الاستيعاب آورده، اما اين بيت را حذف كرده اند، قسمتى از اشعار او را ابن اثير اسد الغابة، ج 5، ص 26 و همچنين ابن حجر، الاصابه، ج 3، ص 569، آورده اند.