اين كار، روى نگردانْد تا وفات يافت... بزرگان و ثروتمندان به ديدارش مى آمدند و اموال گران بهاى خود را عرضه مى كردند ؛ امّا سيوطى آنها را وامى نهاد همين حكايت با سلطان الغورى نيز تكرار شده است.
سيوطى را با عناوين: امام، حافظ، مورّخ و اديب ستوده اند. ^۱ و خود او خوابى را كه درباره پيامبر(ص) ديده، بهت ^۲ رين بشارت مى داند.

تأليفات

ابن عمّار مى گويد:
بيشتر مصنّفات سيوطى در زمان حياتش در اطراف كره زمين شرق يا غرب، مشهور شد و سرعت نگارش او بسيار شگفت آور بود، تا آن جا كه شاگردش داوودى مى گويد:
شيخ در يك روز، سه كراريس (جزوه) تأليف نگاشت و با آن همه املا مى كرد و به مخالفان و معترضان پاسخ مى داد.
عيدروسى معتقد است كه به علّت زيادى تأليف، سيوطى را «ابن الكتب» ناميده اند. سيوطى مى گويد:
تأليف هاى من به سيصد مى رسد، بجز كتاب هايى كه نوشتم و از آنها رويگردان شدم.
در هر حال، سيوطى در حسن المحاضرة، 281 كتاب خود را ذكر مى كند. به طور كلى مى توانيم مجموع تأليفات او را به هفت دسته تقسيم كنيم:
1. تفسير و قرائت و علوم مربوط به آن، حدود 25 اثر؛
2. علوم حديث، 91 اثر؛
3. فقه و علوم مربوط به آن، 21 اثر؛
4. تك نگارى در مسائل خاص، 41 اثر؛
5. ادبيات، 33 اثر؛
6. (كلام)، اخلاق و تصوّف، 24 اثر؛
7. تاريخ 44 اثر.

انگيزه تأليف

پس از آن كه ابن جوزى الموضوعات را نگاشت، بسيارى بر وى خُرده گرفتند كه در اين كتاب، اشتباه و تساهل، بسيار