عراقى در الفقيه در فصل «الموضوع» كه معتقدند برخى احاديث، فقط ضعيف اند.

مشخصّات «النكت البديعات»

سيوطى در اين كتاب، از اختصاراتى استفاده كرده است. مثلاً براى احمد از نشانه «د»، براى ابوداوود از نشانه «و»، براى الترمذى نشانه «ذ» و براى نسائى از نشانه «ن» و براى بيهقى، از نشانه «ق» استفاده كرده و 343 حديث را در هجده باب نگاشته، كه تعداد احاديث و نام هر باب چنين است: «باب التوحيد»، پانزده حديث، «باب العلم»، شانزده حديث، «باب فضائل القرآن»، هشت حديث، «باب الطهاره»، سه حديث، «باب الصلاة»، 21 حديث «باب الجنائز»، 47 حديث، «باب الحج»، ده حديث، «باب البيع»، چهارده حديث، «باب النكاح»، پنج حديث، «باب الفرائض»، چهار حديث، «باب الجنايات»، هفت حديث، «باب الاطعمه»، نوزده حديث، «باب الباس»، ده حديث، «باب الأدب و الرقائق»، 71 حديث، «باب بدء الخلق و الأنبياء»، هيجده حديث، «أشراط الساعة»، سه حديث، «باب البعث»، شانزده حديث، «باب المناقب»، 56 حديث.
سيوطى در پايان اين هجده باب در قسمت «تنبيه» متذكّر مى شود: در اين سيصد حديثى كه متّهم به جعل اند و او آورده است، يك حديث از صحيح مسلم و يك حديث از صحيح البخارى (به روايت از حمّاد بن شاكر) از مسند أحمد، 38 حديث، از سنن أبي داوود، نُه حديث، از سنن الترمذى، سى حديث، از سنن النسائى، ده حديث، از سنن ابن ماجة، سى حديث، و از مستدرك حاكم، شصت حديث در اين تعداد هستند. پس به طور كلّى، از صحاح ستّه و مسند و مستدرك، 130 حديث در النكت البديعات آمده است. از ديگر كتاب ها، مثل المؤلّفات بيهقى، صحيح ابن خزيمه و ابن حبّان، مسند الدارمى و تاريخ البخارى، و سنن دار قطنى احاديث آمده است.
طولانى ترين باب هاى كتاب، «باب الأدب و الرقائق» است باب 71 حديث در 65 صفحه، «باب المناقب» با 56 حديث در 54 صفحه و «باب الجنائز» با 47