را التعقبات على الموضوعات هم گفته اند. از جمله در معجم المطبوعات العربية، ^۱ تحفة الأحوذى نوشته مباركفورى ^۲ و خلاصة عبقات الأنوار از سيّد حامد نقوى، ^۳ همچنين در كشف الخفاء از عجلونى، ^۴ رسائل في حديث ردّ الشمس نوشته محمّدباقر محمودى ^۵ و جواهر المطلب في مناقب الإمام على(ع) نوشته ابن دمشقى ^۶ با عنوان مختصر الموضوعات از آن ياد شده است. امّا در برخى كتاب ها به النكت البديعات استناد شده و از آن، منقولاتى آورده اند كه اهميّت اين كتاب را مى رساند. براى نمونه، ابن حجر در كتاب القول المسدّد في الذب عن المسند للام أحمد، در چندين مورد از منقولات سيوطى در النكت سود جسته و برگفته خود، شاهد آورده است. او در جايى از كتاب خود (ص 78) است.
قال الحافظ الجلال في النكت البديعات هذا الحديث، يعنى من شرب الخمر لم تقبل له صلاة أربعين ليله فان مات مات كافراً، صحيح قطعاً.
و يا عبدالرو? المناوى در كتاب خود فيض القدير شرح جامع الصغير، ^۷ از اين كتاب نام مى برد و سخن سيوطى از آن را نقل مى كند. صالحى شامى نيز در سُبل الهدى در چند جا به آن استناد مى كند، از جمله در جلد 6 (ص 435 ـ 439). نوشته تحفة الاحوذى نوشته مباركفورى از نكت البديعات، كمك گرفته است. ^۸

ويژگى هاى اين چاپ

اين چاپ كه به وسيله مؤسسه دارالجنان و با تحقيق عامر احمد حيدر منتشر شده، نسخه خطّى اين كتاب موجود در صفحات 59 تا 107 از مجموعه اى مشتمل بر تأليفات سيوطى است و در كتابخانه سليمانيه به شماره 1461 نگهدارى مى شود، مطابقت داده شده