صفات عدل پيشگان

صفاتى كه براى عدل پيشگان قابل ذكر است، عبارت اند از:
1. بر نفس خويش مسلّطاند و عدالت را ملازم نفس خود قرار داده اند. اوّلين نشانه عدالت آنها اين كه هواهاى نفسانى را از خود دور كرده، جامه خواهش هاى نفس و شهوات را از تن بيرون آورده اند. بنا بر اين، از كورى و مشاركت و همنشينى با هواپرستان رها شده اند؛ ^۱
2. به داد، فرمان مى دهند و خود، بدان عمل مى كنند؛ ^۲
3. از كار زشت، باز مى دارند و خود نيز از آن دورى مى كنند؛ ^۳
4. حق را بيان مى كنند و بدان عمل مى نمايند؛ ^۴
5. قرآن را رهبر و پيشواى خود قرار داده اند؛ ^۵
6. اهل تفكّر و انديشه و بينادلى اند؛ ^۶
7. اهل يقين و اطمينان اند. چراغ هدايت در دل آنان، روشن شده راه است را يافته اند. پس، خود در بيابان هاى تاريك و ظلمانى شبهات و مبهمات و مشكلات،
چراغى روشن فرا راه ديگران، و راهنمايى ره يافته اند و با نور بيدارى در چشم ها و گوش ها و دل ها پرتو عدالت را بر مى افروزند؛ ^۷
8. خدا را بسيار ياد مى كنند و ايّام خدا را به ياد مردم مى آورند و ايشان را از عظمت مقام پروردگار، بيم مى دهند ؛ ^۸
9. گويى دنيا را در نور ديده، به آخرت رسيده اند و بر پنهانى هاى اهل برزخ و حقايق محقّق شده قيامت، آگاه اند. پس، حقايقى را كه خود دريافته اند، بر مردم نيز آشكار مى كنند؛ ^۹
10. كارنامه خود را باز نموده، سرگرم محاسبه و رسيدگى به خُرد و درشت اعمال خويش اند؛ ^۱۰
11. حزن و اندوه را شعار خويش ساخته، ترسان اند، اندوه طولانى دل هايشان را و گريه بسيار، چشم هاشان را خسته كرده، و اين در حالى است كه بار گناهان خود را بر دوش مى كشندو از تحمّل آن ناتوان اند و با گريه و زارى به درگاه پروردگار خود، فرياد برمى آورند و اظهار پشيمانى نموده، به گناه خويش اعتراف مى كنند؛ ^۱۱ تنها همّشان
پروردگار است، دست دعا و درخواست و بخشايش به سوى او دراز مى كنند و بدو ـ كه پهنه بخششش فراخ است ـ اميدوارند؛ ^۱۲
12. سختى هاى اعمال را بر خود، هموار مى گردانند. پس، پروردگار نيز از سعى آنان خشنود است و مرتبه آنان نزد او گرامى است؛ ^۱۳