استاد ديگر تلعكبرى ابوبكر باغندى محمّد بن محمّد بن سليمان است ۱ كه در سن نزديك به صد سالگى در سال 312 درگذشته است. ۲ وى نيز ساكن بغداد و عامى مذهب بوده است. اين اساتيد و اكثر اساتيد اين دوره به روشنى در بغداد مى زيسته اند و درباره ديگر اساتيد نخستين هم شاهدى بر نفى حضور آنها در بغداد نيافتيم؛ لذا ظاهراً تلعكبرى در دهه هاى نخستين عمر خويش در بغداد بوده و گويا در همين شهر (يا در تلّ عكبرا در نزديكى بغداد) زاده شده است. ۳
از ديگر اساتيد اوليه تلعكبرى، محمّد بن جعفر اسدى (م312) است ۴ كه تلعكبرى كتاب وى را روايت مى كند. وى هرچند ساكن رى بوده، ۵ ولى با توجّه به منصب وكالت وى، احتمال حضورش در بغداد براى ملاقات با حسين بن روح نوبختى، وكيل اصلى و سفير سوم ناحيه مقدسه جدى است.
نخستين تاريخ ثبت شده از حديث آموزى تلعكبرى سال 313 است. در اين سال براى وى و پدر و برادرش از محمّد بن محمّد بن اشعث ـكه در مصر مى زيسته ـ اجازه روايتى گرفته اند. ۶ اجازه ابن اشعث در سال 313 به واسطه محمّد بن داود بن سليمان به
1.ميزان الاعتدال، ذهبى، تحقيق :على محمّد بجاوى و فتحية على بجاوى، ج ۵، ص ۴۱۲؛ لسان الميزان، ج ۷، ص ۲۴۱.
2.تاريخ بغداد، ج ۳، ص ۲۰۹؛ سير أعلام النبلاء، ذهبى، مؤسسه الرسالة، ج ۱۴، ص ۳۸۷.
3.در رجال الطوسى، ص ۴۲۶ / ۶۱۳۳ در ترجمه ابن ابى الياس آمده: «روى عنه التلعكبرى قال: قدم علينا بغداد... سمع منه سنة ثلاثين و ثلاثمائة». اين عبارت سكناى تلعكبرى را در سال ۳۳۰ق، در بغداد نشان مى دهد.
4.فهرست الطوسى، ص ۴۲۶؛ الغيبة، شيخ طوسى، تحقيق: عباداللّه تهرانى و على احمد ناصح، ص ۱۴۱.
5.الغيبة، ص ۴۱۵ ـ ۴۱۷؛ كمال الدين، شيخ صدوق، تحقيق: على اكبر غفارى، ص ۴۴۲ و ۴۴۸؛ رجال النجاشى، ص ۳۷۳.
6.رجال الطوسى، ص ۴۴۲، البته در عبارت اين كتاب در اينجا اختلاف نسخه ديده مى شود نسخه چاپى رجال چنين است: «قال التلعكبرى، أخذ لى والدى منه اجازة...» ، ولى اين عبارت در نسخه بسيار معتبر رجال الطوسى (نسخه ابن سراهنگ) به اين شكل آمده: «اخذ لى و لوالدى و لأخى منه اجازة». متن مقاله بر اساس اين نسخه تنظيم شده است.
