سال 325 از وى حديث شنيده است. ۱ به گزارش رجال الطوسى، ۲ على بن حسين بن بابويه در سال «تساقط نجوم»، به بغداد وارد شده و تلعكبرى از وى حديث شنيده و اجازه تمام روايات وى را دريافت داشته است. ۳ اين سال ـكه نام آن از پديده اى نجومى برگرفته شده ـ سال 323 بوده ۴ ، نه سال 329.
تلعكبرى در سال 323 و پس از آن، از حسن بن محمّد بن احمد زيدى ـ كه در رميله بغداد مى زيسته ـ حديث شنيده و از وى اجازه روايت گرفته است. ۵
تلعكبرى و ابن همام
مهم ترين استاد تلعكبرى محمّد بن همام بغدادى است. وى نخستين بار در سال 323 از اين استاد خود حديث شنيده است. ۶ نكته قابل تأمل در اينجا آن است كه تلعكبرى هفده سال قبل از اين تاريخ، در خانه ابن همّام حضور داشته و از احمد بن ادريس حديث شنيده است. با عنايت به اين كه تلعكبرى و ابن همّام هر دو در بغداد مى زيسته اند، چرا حديث آموزى تلعكبرى از ابن همام هفده سال به تأخير افتاده است؟ پاسخ قطعى اين سؤال ميسر نيست، ولى اين احتمال، جدى است كه بحران شلمغانى در جامعه شيعى آن روزِ بغداد ـكه رياست مذهبى آن با ابن همام بوده ـ مجالى براى وى به جهت نقل روايت باقى نمى گذاشته است، بويژه در اوايل دوران صدارت جناب حسين بن روح، ايشان پنج سال
1.رجال الطوسى، ص ۴۴۳.
2.همان، ص ۴۳۲.
3.نيز ر. ك: جمال الأسبوع، ص ۲۸۳.
4.در اين زمينه به ويژه ر. ك: مروج الذهب، چاپ شارل پلا، ج ۵، ص ۲۱؛ التنبيه والاشراف، تحقيق: عبداللّه اسماعيل صاوى، ص ۳۳۸؛ نيز ر.ك: قاموس الرجال، ج ۷، ص ۴۳۷؛ فصلنامه انتظار، شماره سوم، قسمت دوم مقاله «نعمانى و مصادر غيبت»، ص ۱۹۵ ـ ۱۹۷.
5.رجال الطوسى، ص ۴۲۲.
6.همان، ص ۴۳۹.
