1.التهذيب، ج ۱، ص ۲۶ و ص ۱۲۲ و نيز ر. ك: معجم رجال الحديث، مرحوم آيت الله سيد ابوالقاسم خويى (چاپ مدينه العلم)، ج ۱۹، ص ۲۳۵ و ۲۳۶ و ۴۰۸؛ فلاح السائل، ص ۴۹ و ۱۲۱؛ نوادر الأثر في على خيرالبشر، تحقيق: سيّد محمّد حسينى نيشابورى (ضمن جامع الأحاديث)، ص ۲۹۷ و ۳۱۱؛ كفاية الأثر، ص ۳۳ و ۴۴؛ دلائل الامامة، ص ۹۵ و ۱۰۹؛ أصل زيد نرسى (چاپ شده در ضمن اصول ستة عشر، چاپ حسن مصطفوى، ص ۴۳)، أصل عبدالملك بن حكيم (چاپ همو) ص ۹۸؛ أصل مثنى بن الويد حنّاط (چاپ همو)، ص ۱۰۲؛ أصل خلاد السدى(چاپ همو)، ص ۱۰۶؛ أصل حسين بن عثمان (چاپ همو)، ص ۱۰۸؛ أصل عبداللّه بن يحيى كاهلى(چاپ همو)، ص ۱۱۴؛ أصل سلام بن أبى عمره(چاپ همو)، ص ۱۱۷؛ نوادر على بن اسباط(چاپ همو)، ص ۱۲۱.

2.رجال الطوسى، ص ۴۴۳.

3.رجال الطوسى، ص ۴۴۲ و نيز يقين ابن طاوس، تحقيق محمدباقر انصارى، ص ۲۷۲.

4.لسان الميزان، ج ۶، ص ۴۶۴.

5.رجال الطوسى، ص ۴۳۱.

6.همان؛ الاختصاص، منسوب به شيخ مفيد (كه نسبت نادرستى است)، تصحيح: على اكبر غفارى، ص ۵۱؛ فلاح السائل، ص ۱۶۷ و ۱۶۸ و نيز ر. ك: فهرست الطوسى، ص ۲۸. درباره سلسله نسب اين راوى و خاندان وى در مقاله «نعمانى و مصادر غيبت» (فصلنامه انتظار، شماره سوم، ص ۱۷۹ تا ۱۷۱) به تفصيل سخن گفته ايم.

7.همان، ص ۴۲۳.

8.همان، ص ۴۳۱؛ مأة منقبة، ص ۱۰۹.