1.رجال الطوسى، ص ۴۳۲.

2.رجال الطوسى، ص ۴۰۹؛ الأمالى شيخ طوسى، ص ۸۴؛ الفهرست، ص ۱۶؛ مشيخة تهذيب (چاپ شده در پايان جلد دهم تهذيب، تحقيق: سيّد حسن خراسانى، ص ۸۰ با تصحيف «احمد» به «محمّد» در متن نسخه چاپى و به همان شكل در مشيخة الاستبصار (تحقيق همو)، ج ۴، ص ۳۳۴ و به گونه صحيح، در كنز الفوائد، ج ۱، ص ۱۸۴.

3.رجال الطوسى، ص ۴۳۱ و نيز رجال النجاشى، ص ۱۲۰.

4.رجال الطوسى، ص ۴۳۲؛ در معجم رجال الحديث، ج ۱۱، ص ۳۰۰ اين راوى با كسى كه در ترجمه ابراهيم بن محمّد ثقفى در فهرست الطوسى، ص ۱۴ آمده و سيّد مرتضى و شيخ مفيد از وى نقل مى كنند، يكى دانسته شده كه بسيار عجيب است. ابن قونى از مشايخ محمّد بن احمد بن داود قمى (م ۳۶۸) است و استاد وى با استاد سيّد مرتضى كه (م ۴۳۶) حدود هفتاد سال پس از ابن داود در گذشته يكى نيست. استاد سيّد مرتضى همان على بن محمّد بن جيش (كه در نام وى اختلاف است كه آيا حبش است يا جيش) است كه در الأمالى شيخ مفيد، مج ۸ / ۵، ۹ / ۴، ۱۷ / ۲، ۱۸/۶، ۳۱/۳، ۳۹/۲ به همان طريق فهرست الطوسى به ابراهيم بن محمّد ثقفى ذكر شده، كنيه وى ابوالحسن است و كنيه ابن قونى: ابوالقاسم.

5.همان، ص ۴۱۱، در برخى نسخه ها به جاى سال ۳۳۳ سال ۳۳۰ ذكر شده است.

6.همان، ص ۴۱۲.

7.لسان الميزان، ج ۱، ص ۲۸۹، به نقل از ابن نجّار.

8.رجال الطوسى، ص ۴۲۳؛ لسان الميزان، ج ۲، ص ۳۵۹.