گزارشى از يك پايان نامه

علما و خاندانهاى امامى جبال و خراسان (تا پايان قرن چهارم هجرى)

متن حاضر، گزارشى است از پايان نامه كارشناسى ارشد آقاى محمد حاجى تقى، كه خود ايشان تنظيم و براى درج در مجلّه، ارسال نموده اند.
پايان نامه يادشده، تحت همين عنوان، زير نظر (استاد راهنما:) آقاى دكتر غلامحسين زرگرى نژاد و (استاد مشاور:) آقاى دكتر عزّت اللّه رادمنش تدوين يافته، و در دى ماه 1375، در گروه كارشناسى ارشد تاريخ «پژوهشگاه علوم انسانى و مطالعات فرهنگى»، به تصويب رسيده است.
فقر منابع تاريخى و عدم اقبال پژوهشگران به بررسى منطقه اى حوزه هاى علمى و خاندانهاى امامى در قرون دو، سه و چهار هجرى قمرى، سبب فقدان تصويرى روشن از روند ايجاد، گسترش، تكوين و تكامل حوزه هاى علمى و معارف مذهبى اين فرقه در قرون مورد نظر شده است.
از سوى ديگر، فقه و كلام اماميّه، در طول همين سه قرن به بلوغ رسيده و هويّتى متمايز از فقه و كلام ساير مذاهب