ديگران او را سرزنش كنند و گويند : تو را به اينكار چه ؟ و مردم آنچه بدانند و براى خواستن آن كوشش كنند جز خداست ، و هر آنچه به درويش ناتوان دهند از روى خنده باشد ، و آنچه بسيار دهند از براى گناه است ، و آنچه ندهند در راه خداست ، و بدترين مردمان پدر و مادر است در نزد فرزند ، و خوشتر نزد وى بهتام ^۱ زدن به ايشان است ، و خوشنود شدن به مُردشان ، و آن كه نمازگزار و مردم را بدان بخواند مزدور شود .
و مردم آنچه بخورند و با خودشان بخوابند باكى نكنند كه آيا پسند است يا ناپسند ؟ ، و آنكه خواسته بى پدر و مادر را بخورد براى يار خود بگويد و بر آن خرسند گردد .
و پندگويان از آنچه گويند نكنند ، و به جايگاه هاى بلند برابر مردمان براى خودنمائى برآيند .
پس پيشكاران درگاه و كارگزاران پيشگاه پروردگارى از خديو دادگستر و دانشمند دادخواه و پيروان ايشان بدانند آبادى كشور وآرايش لشكر از او آگاهى و نگاهبانى يكان يكان از زيردستان است ، چو برگشت به تن كند يا جان ، خوشا آن كس كه از بيم فردا بينديشد و در پى كار بندگان خدا كوشد ، و بدا بدان كس خانه ناپايدار آباد دارد و خانه جاويدان را واگذارد .

در شرح كسانى كه اطراف علماء عظام مى باشنداز نيك و بد

و ديگر سخنم به نزديكان و بستگان دانايان اين جهان است در برابر نزديكان پادشاه كاردان .
اين گروه بهترين مردمان اند و بدترين ايشان بهترند ؛ از آنكه مانند ستارگان به گرد آن دانشمند فرزانه كه آموزنده چون ماه تابان است در هنگام آموختن دانش بهره مند مى شوند

خداوند نترسند ، و راه نيكى بسته شود و راه بدى باز باشد ، و خانه يزدان بيكار بماند ، و از رفتن به ديدن آن هم آلوده باشند ، و مردان براى مردان خودشان را فربه كنند مانند زنان از براى زنان ، و مرد گذرانش از سپس ^۱ و پشت شود چنانكه زن از پيش ، و جوانان بر سر شانه زنند مانند زنان و مزد گيرند مانند ايشان ، و آنكه دارنده خواسته است كمياب و ارجمندتر باشد ؛ از آنكه گرونده است ، و گواه دروغ بسيار شود ، و اين كيش را به خواهش خويش هر كس افزون خواهد ، و مرد به بهتام ^۲ كشته شود ، و مرد براى جوان ساده بارشكنى كند كه جان و خواسته اش را دريغ ندارد ، و اگر مردى به نزد همخوابه اش رود او را سرزنش كنند ، و مرد از كار زن روزى خواهد ، و خورد و وى را به مزد دهد ، و به چيز كم بسازد ، و برد باخت و فروختن مى آشكارا شود ، و زنها خودشان را به آنان كه از اين كيش بيرونند ببخشند ، و كسى نتواند باز دارد ، و خواندن و شنيدن نامه آسمانى بر مردم گران و سنگين شود .
و همسايه به همسايه مهربانى كند براى ترسى كه از وى دارد ، و خانه هاى خدا بيكار بماند ، و راستگوى ترين مردم آن باشد كه دروغ گويد ، و بدگوئى مردم نمك گفتگوها شود ، و پادشاه هر ناسپاسى را بر هر خداشناسى برترى دهد ، و مردمان به پادشاه جهان نزديكى جويند براى دشنام دادن به فرزندان پيغمبر ، و ريختن خونها را سبك بشمارند ، و مرد حكمرانى را براى خدا نخواهد و به پليدى زبان او را بشناسند ، و خواسته مرد پاك نباشد ؛ از آنكه بهره خدا را ندهد ، و نماز را سبك شمارند ، و گور مرده را بشكافند ، و آزار كنند و جامه [وى] را بفروشند ، و مرد در هر هنگام از چاشت و شام مست باشد ، و چرنده ها يكديگر را بدرند ، و مرد به جايگاه نمازش رود چون برخيزد بر او مزد و سزائى ندهند ، و دلهاى مردمان سخت شود ، و چشمهاى ايشان خشك ، و ياد خدا سنگين ، و نمازگزار براى مردم نمازگزارد تا ببينند ، و اگر كسى فرمان به نيكى دهد و از بدى كسى را باز دارد