عجالةً عرض مى كنم : مجاهد و مهاجرِ ظاهر و باطن ، [و] منعزل و منفرد از اهل و عيال كه ديد و به اعلى درجه صبر و شكر و تواضع به حدّ كمال خود را رسانيد حضرت عبدالعظيم عليه السلام بود ، و بعد از اين شرح اين بيانات موجزه را بر حسب توفيق خواهم داد و مدد از انفاس شريفه زائرين و مجاورين اين بزرگوار خواهم خواست .
و غرض از شرح اين اخبار صحيحه و اقوال مليحه آن بود كه بدانى حضرت عبدالعظيم عليه السلام از زمره كسانيست كه بر حسب آثار و علائم ظاهره عزلت از همه چيز و هجرت از همه كس جست ، و حضرت ختمى مرتبت صلى الله عليه و آله هم از مشتاقين لقاى وى بود و اظهار شوق ملاقات وى را مى فرمود ، و در دار غربت هجرت و رحلت به خانه آخرت كرد ، سلام اللّه عليه وعلى اجداده .
