۰.يعنى : حضرت عبدالعظيم روايت كرده كه حضرت أبى جعفر ثانى عليه السلام فرمودند :« از پدرم حضرت رضا شنيدم كه فرمودند : من از پدرم موسى بن جعفر شنيدم كه فرمودند : عمرو بن عبيد داخل شد بر پدرم حضرت صادق عليه السلام ، چون سلام كرد و نشست آيه « إن تَجتَنبوا كَبائر . . » كه در سوره نساء است خواند تا كلمه « فواحش » ، پس ساكت شد ، حضرت صادق عليه السلام فرمود : كه چه چيز تو را ساكت نمود ؟ عرض كرد : دوست دارم بشناسم كبائر را از كتاب خدا ، فرمود : بلى ! اى عمرو ! بزرگترين كبيره ها :
اول : شرك آوردن به خداست ؛ از آنكه خداوند فرمود : هر كس شرك بخدا بياورد بهشت را بر وى حرام كرده است .
دوم : يأس از رحمت خداست ، خداوند فرمود : كافرين از رحمت خدا مأيوس مى شوند .
سوم : ايمنى از مكر خداست ؛ از آنكه فرمود : اهل خسران مأمونند از مكر خدا .
چهارم : عقوق والدين است ؛ از آنكه فرمود : عاق پدر و مادر جبّار شقى است .
پنجم : قتل نفس است كه خداوند حرام كرده و فرموده است : جزاء آن جهنّم است با خلود .
ششم : قذف محصنه است كه قذف كننده ملعون است در آخرت و از براى او عذاب عظيم است .
هفتم : خوردن مال يتيم است ، وخورنده آنرا خداوند فرموده است در شكم وى آتش است در آخرت .
هشتم : فرار از جهاد است ، جزاى وى غضب حق است و مأواى وى جهنم است .
نهم : خوردن مال رباست .
دهم : سحر كردن است كه فرمود : از آخرت سحر كننده بهره اى ندارد .
يازدهم : زناست كه فاعل آن عذاب مضاعف در كوهى شديد العقوبة خواهد ديد و مخلّد در آن مى شود .
