آن كبيره است .
و جمعى گفته اند : هر گناهى كه فاعل آن تهاون در دين كند آن كبيره است .
و جمعى گفته اند : هر گناهى كه حرام است آن كبيره است .
و ابن مسعود گفته است : بخوانيد اول سوره نساء تا « إِن تَجْتَنِبُوا كَبَائِرَ مَا تُنْهَوْنَ عَنْهُ نُكَفِّرْ عَنكُمْ سَيِّئَاتِكُم »^۱ هر آنچه در اين سوره نهى شده است تا اين آيه كبيره است .
و طايفه اى گفته اند : تمام گناهان كبيره است به جهت آنكه در خلاف امر و نهى تمام آنها شركت دارند اما يكى را صغيره و ديگر را كبيره مى نامند بالاضافة است مثل اينكه بوسه زن اجنبيه بالنسبه به زنا صغيره است ، نظر كردن به شهوت بالنسبه به بوسه همين قسم است .
و از ابن عباس سؤال كردند : آيا گناهان هفت است ؟ فرمود : اگر هفتصد باشد اقرب به صواب است .
و حضرت باقر عليه السلام فرمودند : « الكبائر ما أوعد [اللّه ] عليه النار »^۲ .
و حضرت صادق عليه السلام فرمودند : « الكبائر التى أوجب اللّه [عليها] النار »^۳ .
و بعضى از ائمه تعيين فرموده اند عدد كبائر را ، و بعضى عموماً فرموده اند و تعيين نكرده اند ، و مرحوم مجلسى كبير طاب ثراه رساله اى در كبائر نوشته است و هفتاد گناه تعداد فرموده است ، و بعضى از تعيين آن متعسّر شده اند .
و آنچه به فهم قاصر مى رسد هر كبيره را صغيره ايست و مراد از صغاير ذنوب و معاصى در آيه سابقه كه عمرو بن عبيد خواند همان « لمم » است و فواحش موبقه همان « كباير » است ؛ از آنكه سوق آيه دلالت بر تشقيق و تفكيك مى نمايد بين صغيره و كبيره معنىً به مفاد

دوازدهم : قسم دروغ است كه خداوند فرموده است : كسانى كه مى فروشند عهد خدا را و قسمهاى خودشان را به قيمت كم از براى ايشان نصيبى نيست در روز قيامت .
سيزدهم : كينه داشتن است ، خداوند فرموده است : هر آنكه در سينه اش غلّ است فرداى قيامت مغلول مى شود .
چهاردهم : منع زكات است ، خداوند فرموده است : فرداى قيامت پيشانيها و پهلوها و پشتهاى كسانى كه مانع زكاتند داغ مى كنند .
پانزدهم و شانزدهم : شهادت دروغ و كتمان آن است ، خداوند فرموده است : كتمان كننده شهادت باطناً معصيت كار است .
هفدهم : شراب خوردن است .
هيجدهم : ترك نماز است از روى عمد ، حضرت رسول صلى الله عليه و آله فرموده است : هر كس نماز را از روى عمد ترك كند از ذمّه خدا و من بيرون رفته است .
نوزدهم و بيستم : شكستن عهد و قطع رحم است ، كه خداوند فرموده است : از براى اين طايفه لعنت است و خانه بد .
پس عمرو بن عبيد بيرون رفت و گريه مى كرد و مى گفت : هر كس به رأى خود چيزى گويد و با شما خاندان علم و فضل منازعه كند هرآينه هلاك شده است .

شرحٌ كَبير

در بيان و تفسير گناهان كبيره است

بدان در معنى كبائر كه خداوند سبحان در قرآن ياد فرمود بين علماء تفسير اختلاف است ^۱ ، جمعى گفته اند : هر گناهى كه خداوند در كتاب عزيزش وعده عقاب داده است