1.در كتاب الغيبة شيخ طوسى ونعمانى يافت نشد ، مرحوم بحرانى نيز در مدينة المعاجز آن را از ابن بابويه در كتاب الغيبة نقل كرده است . احتمال قوى آن است كه مراد جلد ۱۲ بحار الانوار ( سنگى ) در تاريخ احوال حضرت حجت صلوات اللّه وسلامه عليه باشد كه به كتاب الغيبة مشهور است چنانچه علامه تهرانى در ذريعه ۳/۲۲۹ شماره ۸۳۴ بدان تصريح كرده است . بنابراين ، منظور كجورى و سيد هاشم بحرانى آن است كه علامه مجلسى روايت را در كتاب الغيبة از شيخ صدوق نقل كرده است . مرحوم مجلسى روايت را در بحار ۳۶/۳۸۶ باب ۴۴ ح ۱ به نقل از احتجاج طبرسى وكمال الدين شيخ صدوق نقل كرده ، و در ۵۰/۲۲۷ باب ۶ ح ۲ به نقل از احتجاج . در منتخب الاثر : ۲۴۳ ح ۱ نيز از كمال الدين نقل شده است . نيز بنگريد به : كمال الدين : ۳۱۹ ـ ۳۲۰ ح ۲ ، اعلام الورى : ۳۸۴ ـ ۳۸۵ .

1.هنگام تخريج مصادر ، حياة القلوب در نزد نگارنده نبود ، ولى اصل حديث در علل الشرائع مرحوم صدوق ۱/۲۷۵ باب ۱۸۳ ح ۲ نقل شده است . مرحوم مجلسى نيز آنرا در بحار ۱۱/۱۰۹ ح ۲۲ نقل كرده ، نيز بنگريد به : مستدرك الوسائل ۲/۵۵۷ ح ۲۷۱۳ ، مناقب ابن شهر آشوب ۳/۴۹۰ .

2.سند بنا بر نقل شيخ صدوق در علل الشرايع چنين است : حدثنا على بن احمد بن محمد رضى الله عنه ، قال : حدثنا محمد بن ابى عبداللّه الكوفى ، عن سهل بن زياد الآدمى ، عن عبدالعظيم بن عبداللّه الحسنى .

3.در كتاب الغيبة شيخ طوسى ونعمانى يافت نشد ، مرحوم بحرانى نيز در مدينة المعاجز آن را از ابن بابويه در كتاب الغيبة نقل كرده است . احتمال قوى آن است كه مراد جلد ۱۲ بحار الانوار ( سنگى ) در تاريخ احوال حضرت حجت صلوات اللّه وسلامه عليه باشد كه به كتاب الغيبة مشهور است چنانچه علامه تهرانى در ذريعه ۳/۲۲۹ شماره ۸۳۴ بدان تصريح كرده است . بنابراين ، منظور كجورى و سيد هاشم بحرانى آن است كه علامه مجلسى روايت را در كتاب الغيبة از شيخ صدوق نقل كرده است . مرحوم مجلسى روايت را در بحار ۳۶/۳۸۶ باب ۴۴ ح ۱ به نقل از احتجاج طبرسى وكمال الدين شيخ صدوق نقل كرده ، و در ۵۰/۲۲۷ باب ۶ ح ۲ به نقل از احتجاج . در منتخب الاثر : ۲۴۳ ح ۱ نيز از كمال الدين نقل شده است . نيز بنگريد به : كمال الدين : ۳۱۹ ـ ۳۲۰ ح ۲ ، اعلام الورى : ۳۸۴ ـ ۳۸۵ .