بدان مرحوم مجلسى طاب ثراه فرمود : در آيه اوليه « إذا رَأيْتَ الَّذينَ » يا عام است يا آنكه مخاطب به حضرت رسول صلى الله عليه و آله است ، و مراد امت است تماماً و معنى « ولا تَقْفُ » أى لا تتبع ، و معنى آيه سوم بدينگونه است كه : كلّ اعضاء و اجزاء وقتى كه مسؤول شد جارى مجراى عقلاء هستند و شهادت بر صاحب خودشان مى دهند ، و آيات كريمه ديگر بر اين مطلب شاهد است .
و اين روايت را حضرت عبدالعظيم به نحو ديگر بيان فرمودند كه ذكر شد .
الحديث التاسع والعشرون:در معنى آيه « قُل لِلَّذِينَ آمَنُوا يَغْفِرُوا لِلَّذِينَ لاَ يَرْجُونَ أَيَّامَ اللّهَ »
۰.فى « تفسير على بن ابراهيم »۱:فى « تفسير على بن ابراهيم » ۲ : بحذف الاسناد ، عن عبدالعظيم الحسنى ، عن عمر بن رشيد ، عن داود بن كثير ، عن أبى عبداللّه عليه السلام فى قول اللّه عزّوجلّ : « قُل لِلَّذِينَ آمَنُوا يَغْفِرُوا لِلَّذِينَ لاَ يَرْجُونَ أَيَّامَ اللّهَ »۳ قال : « قل للذين مَنَنّا عليهم بمعرفتنا أن يعرفوا الذين لا يعلمون فاذا عرفوهم فقد غفروا لهم » .
اما الترجمة :
۰.حضرت عبدالعظيم حسنى عليه السلام از عمر بن رشيد ، از داود بن كثير ، از حضرت صادق عليه السلام روايت فرمودند در معنى آيه كريمه كه خداوند متعال به حضرت رسول صلى الله عليه و آله فرموده است :بگوى از براى كسانى كه ايمان آورده اند بيامرزند مر كسانى را كه ايمان به روزهاى خدا ندارند ، يعنى : اهل ايمان آنانند كه بر ايشان منت گذارديم به معرفت خودمان
