مستطرفات كتاب « سرائر » فرموده است از « جامع » بزنطى كه حضرت صادق عليه السلام فرمودند : « خداوند رحمت كند يونس را ! خداوند در بهشت خانه اى از براى او بنا كرده
و البته مأمون در حديث است » .
و اين حديث چون از آحاد احاديث نيست در صورت ضعف روايت راوى مذكور را از طرق صحيحه مسنده ديگر ديده شده است ؛ لهذا بعد از تصديق صحت آن عرض مى نمايد كه :
حضرت عبدالعظيم عليه السلام بواسطه از يونس بن ظبيان روايت كرده است كه حضرت صادق عليه السلام فرمودند : « از براى فاطمه در نزد خداوند سبحان نه اسم است : فاطمه و مباركه و صديقه و طاهره و زكيّه و راضيّه و مرضيه و محدثه و زهراء » .
بعد فرمود : « آيا مى دانى چه چيز است تفسير فاطمه ؟ » .
عرض كردم : مرا خبر مى دهيد اى آقاى من !
فرمودند : « خود را از شر نگاه داشت » .
بعد فرمودند : « اگر امير مؤمنان او را تزويج نمى كرد از زمان آدم تا روز قيامت كفوى براى فاطمه زهرا عليهاالسلام نبود » .
خوب است نيز عرض نمايم كه آن مخدّره بنا بر روايت معتمده فاطمه اش ناميده اند در دنيا بواسطه نگاهدارى نفس مباركه اش از شرور بنا بر بيان مذكور ، و ايضاً فاطمه است براى آنكه در آخرت شيعيان خود را از آتش نجات مى دهد لانها فطمت شيعتها من النار ^۱ .
و صديقه است براى درستى اقوال و راستى گفتارش .
و مباركه است به جهت حسن و مباركى احوالش يا بركتى كه در وى و در نسل آن مخدّره بوده است از جهت كثرت .
و طاهره است براى آنكه پاكى از ارجاس و ادناس ظاهره و باطنه [ داشت ] .

الحديث التّاسع والاربعون : [ در اسماء حضرت زهرا سلام اللّه عليها مى باشد ]

۰.فى « البحار »^۱، عن ابن المتوكّل ، عن السّعدآبادى ، عن الرّقى ، عن عبدالعظيم الحسنى ، عن حسن بن عبداللّه [بن] يونس ، عن يونس بن ظبيان ، قال : قال ابوعبداللّه عليه السلام :فى « البحار » ^۲ ، عن ابن المتوكّل ، عن السّعدآبادى ، عن الرّقى ، عن عبدالعظيم الحسنى ، عن حسن بن عبداللّه [بن] يونس ، عن يونس بن ظبيان ، قال : قال ابوعبداللّه عليه السلام : « لفاطمه عليهاالسلام تسعة أسماء عند اللّه عزّوجلّ : فاطمة والصديقة والمباركة و الطّاهرة والزكيّة والراضية والمرضية والمحدثة و الزهراء » .
ثمّ قال : « الا ترى ^۳ أى شى ء تفسر فاطمة ؟ » .
قلت : أخبرنى يا سيّدى !
قال : « فطمت من الشرّ » . قال : ثمّ قال : لولا [أن] اميرالمؤمنين تزوّجها لما كان لها كفوٌ الى يوم القيامةِ على وجه الأرض آدم فمن ^۴ دونه » .

امّا التّرجمة :

۰.اين حديث شريف منتهى مى شود به يونس بن ظبيان ـ به ظاء معجمه و باء منقّطه قبل از ياء ـ كه وى از حضرت صادق عليه السلام روايت كرده است .
اگر چه ابن غضائرى او را كذّاب و وضّاع حديث خوانده است ، و فضل بن شاذان محمّد بن سنان و ابوالخطّاب و يونس را از كذّابين مشهورين دانسته است ،و نجاشى او را تضعيف كرده است ، و كلّ كتب او را فرموده است تخليط است ، و اخبارى هم كه مشعر بر ذم و قدح و طعن وى در كتب مدوّنه رجال منقول مى باشد ^۵ ، اما ابن ادريس عليه الرّحمه در