و زكيّه است براى تزكيه و تصفيه اى كه از وجود شريف وى شد .
و راضيه است براى آنكه به رضاء حق راضى بود .
و مرضيّه است براى ترضيه اى كه خدا و رسول صلى الله عليه و آله وسلمو حضرت امير عليه السلام و جبرئيل و ملائكه و مريم از وى نمودند در ابتلاى بلايا .
و محدّثه است براى آنكه جبرئيل تحديث و اِخبار به اَخبار غيبيّه مى نمود .
و زهراست ؛ از آنكه نورش در عرش و آسمانها ، و در حين ولادتش در مكّه معظّمه و براى اميرمؤمنان در هر صبح و ظهر و شام درخشنده بود .
و هر يك از اين عبارات مختصره موجزه را شرحى و خبرى مبسوط است خواستم اشاره كرده باشم .
الحديث الخمسون:اين حديث را حضرت عبدالعظيم عليه السلام از جابر روايت كرده [ در كيفيّت نزول « ولو أنهم فعلوا ما يوعظون به » ]
۰.فى « الكافى »۱:فى « الكافى » ۲ : عن احمد بن مهران ، عن عبدالعظيم ، عن بكار ، عن جابر ، عن ابى جعفر [عليه السلام] ، قال : « هكذا نزلت هذه الآية : « وَلَوْ أَنَّهُمْ فَعَلُوا مَا يُوعَظُونَ بِهِ » [فى على ] « لَكَانَ خَيْراً لَهُمْ »۳ » .
امّا الترجمة :
۰.ترجمه ظاهرى آيه كريمه آن است : اگر ايشان بجا آورند آنچه را كه موعظه كرده مى شوند به آن در حق على بن ابى طالب عليه السلام هر آينه از براى ايشان بهتر است .
و مراد اين است كه كلمه « فى على » در اين آيه كريمه محذوف شده است .
