كس او را ردّ نمايد ردّ بر من كرده است ، و بر من است كه از وى به حق گرامى دارم و اكرام كنم مأواى او را ، و وى را سرور نمايم در شيعيان و انصار و اولياء آن بزرگوار ، و نازل
مى شود بعد از جعفر بن محمد فتنه اى تاريك و هر آينه از ريسمان امر من منقطع نمى شود و حجّت من مخفى نمى شود ، و به درستى كه اولياء من مى آشامند از جام وافى .
كسى كه منكر شود يكى از ايشان را پس به تحقيق منكر شده است نعمت مرا ، و كسى كه تغيير بدهد آيه اى از كتاب مرا هر آينه افتراء بر من زده است ، پس واى بر اهل افتراء واهل انكار !
زمان انقضاء مدّت موسى بنده من و دوست من و برگزيده من درّ على كه دوست ناصر من است و كسى است كه من گذارده ام بر او سنگينى هاى پيغمبرى را ، و او را مى كُشد عفريت مُستكبرى ، و مدفون مى شود در شهرى كه بنده صالح او را بنا كرده است ، و مدفن او در جنب بدترين خلق من است .
و واضح است كه مراد از على بن موسى عليهماالسلاماست ، و عفريت مأمون ، و مراد از مدينه شهر طوس است ، و شرّ خلق هارون الرّشيد است .
و قول حق است كه على بن موسى الرضا را مسرور مى كنم به پسرش كه موسوم به محمّد است ، و خليفه اوست بعد از او ، و وارث علم اوست ، و معدن علم من است ، و موضع سرّ من است ، و حجّت من است بر خلق من ، ايمان نمى آورد بنده اى از بندگان من به او مگر آنكه بهشت را محلّ او قرار مى دهم ، و شفاعت او را در هفتاد نفر از اهل بيت او كه همگى ايشان از اهل آتش باشند قبول مى نمايم .
و ختم به سعادت مى كنم از براى علم خود حسن عليه السلام را و تكميل مى كنم آن را به پسرش م ح م د كه رحمة للعالمين است ، و بر اوست كمال موسى و بهاء عيسى و صبر ايّوب ، پس دوستان من در زمان او ذليل مى شوند و به هديه مى برند سرهاى ايشان را همچنان كه سرهاى ترك و ديلم را هديه مى برند ، پس كُشته مى شوند و سوخته مى شوند و هميشه خائف و ترسناكند ، و زمين از خونهاى ايشان رنگين مى شود ، و ناله و گريه در

پس حضرت باقر عليه السلام تشريف آوردند منزل جابر ، پس صحيفه اى از كاغذ بيرون آوردند و فرمودند : « اى جابر ! نگاه كن در نسخه خود تا بر تو بخوانم » . پس مقابله كردند
حرفى خلاف نداشت و مطابق بود .

پس جابر گفت : اشهد باللّه كه من در لوح همين طور يافته ام ، و صورت آن [ از ] اين قرار است :
بسم اللّه الرحمن الرحيم
اين كتاب از خداوند عزيز حكيم است از براى محمّد (ص) پيغمبر و نور و سفير و حجاب و دليلش كه روح الامين از جانب پروردگار بر وى نازل كرده است . اى محمد ! تعظيم نما اسمهاى مرا و شكر كن بر نعمتهاى من و منكر مشو نعمتهاى مرا ، به درستى كه خداوندى نيست جز من كسى كه شكننده جبّارين و دادرس مظلومين و جزا دهنده در روز دين ، و من خداوندى هستم كه نيست خداوندى غير من ، پس هر كس به غير فضل [ من ]اميدوار شود و بترسد از غير عدل من او را عذابى مى كنم كه احدى را نكرده باشم .
پس فرمود : عبادت كن و به من پرستش كن ، به درستى كه من هيچ پيغمبرى را مبعوث نكردم كه ايّامش كامل و مدّتش منقضى شده باشد مگر آنكه براى او وصى قرار داده ام ، و من تو را بر پيغمبران و وصىّ تو را بر اوصياء تفضيل داده ام ، و تو را به دو فرزندت حسن و حسين گرامى داشته ام ، پس حسن معدن علم من است بعد از اينكه پدرش از دنيا رفت ، و حسين را خازن وحى قرار داده ام و او را گرامى داشته ام به شهادت ، و ختم كردم براى او سعادت را ، پس آن بزرگوار از هر كس كه شهيد شد افضل است و از تمام شهيدان درجه اش بلندتر است ، و كلمه تامّه را با او قرار داده ام و حجت بالغه ام در نزد اوست ، و به واسطه عترت او ثواب مى دهم و عقاب مى كنم :
اول ايشان على سيّد العابدين است و زينت دهنده اولياء گذشته است ، و پسرش شبيه جدش محمد محمود است و محمّد نام اوست كه شكافنده علم من است و معدن حكمت من است ، و زود است اهل شك و ريب هلاك شوند در جعفر كه حضرت صادق است ، و هر