امراةٌ من أهل البادية الى النبىّ صلى الله عليه و آله وسلمومعها صبيّان حاملةً واحداً وأخرى يمشى ، فأعطاها النبى صلى الله عليه و آله وسلم قرصاً ففلقته بينهما ، فقال رسول اللّه صلى الله عليه و آله وسلم : الحاملات الرحيمات لولا كثرة لعبهنّ
لدخلت ۱ مُصليّاتهنّ الجنّة » .
امّا الترجمة :
۰.عمر بن يزيد گفت :حضرت صادق عليه السلام فرمودند : « زنى از اهل باديه خدمت حضرت رسول صلى الله عليه و آله وسلمشرفياب شد و دو طفل با خود داشت كه يكى را برداشته بود و ديگرى با او مى آمد ، پس حضرت ختمى مآب صلى الله عليه و آله وسلمقرص نانى عطا فرمودند به آن زن . پس آن زن نان را شكافت و به آن دو طفل داد ، پس آن بزرگوار فرمودند : زنهائى كه اطفال با خود دارند و هنوز از ايشان جدا نشده اند رحم كنندگانند بر اطفال خودشان ، اگر بسيار بازى كردن آن زنها نبود همانا نمازگزارندگانشان وارد بهشت مى شدند » .
بنده عرض مى كند : در فقره اخيره حديث مراد از « لعب » اشتغال به اطفال است و بى اعتنائى به نماز و طهارت ، و اگر اين فقره از ايشان مرفوع باشد ناچار نماز مى كنند و اتيان به اين فريضه موجب دخول جنّت است .
و مى توان گفت : اين فقره تعريض است بر زنهاى باديه نشين كه طهارت و تقوا و پرهيزكارى از گناه ندارند .
به عبارت ديگر : هر زنى كه رحم كننده است بر اولاد خود و نمازگزار است بهشت خواهد رفت ، و الاّ فلا .
الحديث السادس والخمسون:[ در مذمّت باديه نشينان مخالف ]
۰.فى « العلل »۲عن الصّدوق طاب ثراه :فى « العلل » ۳ عن الصّدوق طاب ثراه : عن عبدالعظيم بن عبداللّه الحسنى ، عن حرب ،
