عمير ، عن عبداللّه بن الفضل ، عن خالد بن محمد بن سليمان ، عن رجل ، عن محمّد بن على عليهماالسلامانه قال لمحمّد بن مُسلم : « يا محمّد بن مسلم ! لا تغرنّك ۱ الناس من نفسك ؛ فإن الأمر يصل إليك دونهم ولا تقطع النهار عنك كذا ۲ و كذا فإن معك من يُحصى عليك ، ولا تَسْتَصْغِرَنَّ ۳ حسنة تعلمها فإنك تراها حيث تسرّك ، ولا تستصغرنَّ سيئةً تعمل بها فانّك تراها حيث تسوؤك ، وأحسن فإنى لم أر شيئاً قطّ أشدّ طلباً ولا أسرع دركاً من حسنة محدث لذنب قديم » .
امّا التّرجمة :
۰.حديث منتهى مى شود به حضرت باقر عليه السلام كه آن جناب فرمودند به محمد بن مسلم :« اى محمد بن مسلم ! مردمان تو را مغرور ننمايند از آنچه در ذات توست هر آنچه مى رسد به تو خواهد رسيد جز آنها ، پس روزت را به بطالت نگذران ، با تو كسى هست احصاء ۴ كند و بشمرد هر چه را مى كنى ، و كوچك نشمار حسنه اى كه مى كنى پس آن تو را مسرور مى كند و خواهى ديد آنچه را كه كرده اى از حسنات ، و كوچك نشمار سيّئه و گناهى كه مى كنى كه آن را خواهى ديد و تو را از آن كردار بد خواهد آمد ، پس احسان كن به درستى كه من هيچ چيز را سريعتر و شديدتر در طلب نيافته و نديده ام از حسنه جديده مر گناه قديم را » .
بنده در ذيل اين ترجمه زحمت مى دهم كه آخر اين حديث خالى از اشكال و اعضال نيست ، و صاحب « مجمع » ۵ در لغت « حدث » اين عبارت اخيره را اين طور نقل كرده
1.در بحار و چاپ سنگى چنين است ، در علل : لا يغرنّك .
2.در بحار : بكذا .
3.در چاپ سنگى ولا تستغفرن .
4.در چاپ سنگى : احضاء .
5.مجمع البحرين ۱/۴۶۹ ماده ( حدث ) . البته فقره اى كه در مجمع بيان فرموده همان حديث حضرت عبدالعظيم عليه السلام نيست ، بلكه حديثى ديگر است مروى از ابو نعمان عجلى از ابوجعفر باقر عليه السلام كه در كافى ۲/۴۵۴ ح ۳ نقل شده است .