و ديگر در اين حديث مذكور نيست كه آن جناب فرموده باشد كه اين قبر حمزة بن موسى عليه السلام است ، پس به يك يك از شيعيان و دوستان كه در آن محل بودند خبر وجود فيض اثرش منتشر گرديد تا آنكه اكثرى آن بزرگوار را شناختند و خدمتش شرفياب مى شدند و اخذ دين و مسائل و احكام مى نمودند .

خواب ديدن مردى حضرت رسول صلى الله عليه و آله وسلم را كه فرمود حضرت عبدالعظيم نزديك درخت سيب مدفون مى شود

پس مردى از شيعه در خواب حضرت رسول صلى الله عليه و آله وسلم را زيارت كرد كه فرمود : يكى از اولاد من از سكة الموالى حمل و نقل مى شود و در نزديكى درخت سيبى كه در خانه عبدالجبّار بن عبدالوهّاب است دفن خواهد شد ، پس به دست شريف خويش اشاره به همان مكان نمود . آن گاه از خواب برخاسته و رفت به نزد صاحب باغ و درخت تا آنكه آن درخت و مكان را بخرد .
سؤال نمود : از براى چه مى خرى اين باغ را ؟
پس خواب خود را نقل كرد .
صاحب باغ گفت كه : من هم به مانند تو همين خواب را ديده ام .
پس صاحب باغ آن را وقف بر حضرت عبدالعظيم و تمام شيعه نمود كه در آن مدفون شوند .
پس حضرت عبدالعظيم مريض شد و از دنيا رحلت فرمود . چون آن بزرگوار را برهنه كردند كه غسل دهند در گريبان آن جناب رقعه اى يافتند كه ذكر نسب خود را فرموده بود به اين گونه : انا عبدالعظيم بن عبداللّه بن على بن حسن [ بن ] زيد بن حسن بن على بن ابى طالب عليه السلام .

عقدتك لأصيرنّك فى طاعتى وان قبضتُك لأصيرنّك الى كرامتى » ¹ .
بدان يكى از بندگان خاص خداوند سبحان كه هجرت به سوى خدا و رسول صلى الله عليه و آله وسلمفرمود و در راه مهاجرت وفات يافت و خداوند بر هجرت و رحلت وى اجر عظيم مرحمت نمود حضرت عبدالعظيم عليه السلام است . پس آن بزرگوار تأسّى و اقتداء به انبياء سابقين و ائمه دين عليهم السلام نمود چنانكه در باب هجرت گذشت .
و در كتاب « عمدة الطالب فى نسب آل ابى طالب » ، و در كتاب « منهج المقال فى تحقيق احوال الرّجال » كه از مصنّفات عالم فاضل محقق متحبّر مولانا ميرزا محمد استرآبادى است ، و در كتاب مستطاب « نقد الرّجال » كه از تأليفات سيّد جيّد فاضل مير مُصطفى قدس سرهاست ، و كتب معتبره ديگر از علم درايه و رجال و انساب ² شرح وفات حضرت عبدالعظيم عليه السلام را به اين نهج ذكر فرموده اند كه :
احمد بن محمّد بن خالد برقى گفت : حضرت عبدالعظيم عليه السلام فرار كرد از سلطان جائر زمان و در شهر رى وارد شد و در سردابى كه زير زمين بوده است مخفى گرديد ، در خانه مردى از شيعيان در كوچه اى كه معروف به « سكّة الموالى » بوده منزل گرفت .
و گويا سكة الموالى ناميدند كوچه را براى آنكه حضرات شيعه كه دوست داران اهل بيت بودند در آن منزل و مأوى داشتند و در كوچه هاى ديگر حضرات حنفيّه و شافعيّه خانه هاى عاليه بنا نموده بودند ، و حضرت عبدالعظيم عليه السلام در همان سرداب روزها روزه مى گرفت و شبها به عبادت پروردگار مشغول بود ، وقتى كه از محلّ شريف خود حركت مى كرد و بيرون مى آمد از آن سرداب به طريق مخفى و پنهان به زيارت قبرى كه اكنون مقابل قبر اوست و قبله مرقد شريف آن بزرگوار است مى رفت و مى فرمود : اين قبر مردى از اولاد موسى بن جعفر عليه السلام است .