و اين وصيت من است ـ اى برادر ! ـ به سوى تو ، و توفيق و توكل و بازگشت من به سوى اوست » .
پس اين وصيت نامه را پيچيد و مهر كرد و به محمد مرحمت نمود و نيمه شب از مدينه حركت و نهضت فرمود .
وامّا وصيت نامه ديگر كه براى عموم بنى هاشم مرقوم فرمود : مرحوم كلينى محمد بن يعقوب روايت كرده است كه حضرت صادق عليه السلام به حمزة بن حمران فرمودند : « جناب امام حسين عليه السلام كاغذ خواست زمانى كه متوجه عراق بود و نوشت :
« بسم اللّه الرحمن الرحيم »« من الحسين بن على الى بنى هاشم . اما بعد ؛ فانه من لحق بى منكم استشهد ومن تخلف لم يبلغ مبلغ الفتح ، والسلام »^۱ .
ملخص معنى آنكه : « اين نامه من به سوى تمام بنى هاشم است هرآنكس از ايشان بمن ملحق شود شهيد مى شود و كسى كه تخلف نمايد او را فتح و فيروزى در دنيا و آخرت نيست » .

در وصيت نامه جناب موسى بن جعفر عليهما السلام كه براى خوانندگان نفع كثير دارد

و در كتاب مستطاب « عيون اخبار الرضا » ^۲ وصيت نامه اى از حضرت موسى بن جعفر عليهماالسلاممرويست ، خوش دارم آن را هم بنويسم براى آنكه در كتب موجوده از مناقب كمتر بنظر مى آيد و ديگر زحمت ندهم .
و اميدوارم از بركت اين وصيت نامه مباركه بى اجر نباشم ، و اين مضمون وصيت را

هاشم است و خبر دادن از شهادت .
اما وصيت اول : بروايت « بحار الأنوار » ^۱ آن بزرگوار در زمان بيرون آمدن از مدينه دوات و كاغذ خواست و اين مضمون بلاغت مشحون را مرقوم فرمود :
«بسم اللّه الرحمن الرحيم»« هذا ما أوصى به الحسين بن على بن أبى طالب إلى أخيه محمّد المعروف بابن الحنفيّة ان الحسين يشهد أن لا اله إلاّ اللّه وحده لا شريك له وأنّ محمداً عبده ورسوله جاء بالحق من عند الحق وان الجنّة حق والنار حق وان الساعة اتية لا ريب فيها وان اللّه يبعث من فى القبور .
وانّى لم أخرج اَشَراً^۲ولا بطراً ولا مفسداً^۳ولا ظالماً وإنّما خَرَجتُ لطلب الاصلاح فى امّة جدّى أُريدُ أن آمر بالمعروف وانهى عن المنكر واسير بسيرة جدى وأبى على بن أبى طالب .
فمن قبلنى بقبول الحق فاللّه أولى بالحق ، ومن ردّ عليّ هذا اصبر حتى يقضى اللّه بيني وبين القوم بالحق وهو خير الحاكمين .
وهذا وصيّتى ـ يا أخى ! ـ إليك ، وما توفيقى الاّ باللّه ، عليه توكلت وإليه أنيب » .
ملخّص از ترجمه آن است : « اين وصيت نامه را حسين بن على براى برادرش محمد معروف به ابن حنفيه نوشته است و حسين شهادت به وحدانيت حق و رسالت پيغمبر صلى الله عليه و آله بنده اش مى دهد كه از جانب حق بحق آمد و بهشت و دوزخ حق است و قيامت در پيش و خداوند مبعوث مى فرمايد مرده ها را از قبرها و به درستى كه من بيرون نمى روم از جوار جدم براى افساد و ظلم كردن بلكه مى خواهم اصلاح نمايم احوال امت جدم را ، و مى خواهم امر به معروف و نهى از منكر نمايم و به سيره جدم و پدرم سير كنم . پس هر كس قبول كرد قول حقّ مرا خداوند اولى است بحق و هر آنكه رد كرد بر من شكيبائى و صبر مى كنم تا خداوند بين من و بين قوم حكم فرمايد و خداوند بهتر حكم كنندگان است .