مجلد به چاپ رسانده است و در اينجا دو اجازه به محقق كركى و پانزده اجازه كوتاه وبلند از محقق كركى را آورده است و به گفته ايشان، شمار اجازاتى كه محقق كركى از اساتيد خود دريافت داشته و اجازاتى كه به تلامذه خود داده است، بيش از اين مى باشد. محقق در مقدمه، اطلاعات خود را راجع بدين موضوع درج كرده است.
رساله دهم، زندگى نامه خود نوشت شيخ آقا بزرگ تهرانى است كه با تصحيح و تحقيق استاد سيّد احمد حسينى اشكورى، در صفحات 401 تا 428 به چاپ رسيده است.
علامه بزرگوار و پژوهشگر پر تلاش، شيخ آقا بزرگ تهرانى، از چهره هاى بسيار مشهورى است كه با آثار گرانقدر خود، خدمات شايانى به محققان و دانشمندان تقديم داشته و سالهاى پر بركت عمر طولانى خود را صرف معرّفى آثار علما و فضلاى مسلمان و شيعى عصرهاى مختلف نموده است. ايشان در امر اجازه نيز بزرگترين شيخ اجازه معاصر است؛ به طورى كه گفته مى شود چهار هزار طالب علم از او اجازه روايت دريافت كرده اند. ^۱
پايان بخش اين دفتر، معرّفى نسخه اى كهن از نهج البلاغه است، كه به قلم آقاى ابوالفضل عرب زاده در صفحات 431 تا 436 به انجام رسيده است. با اين مقاله، بخش پنجم (معرّفى نسخه) و نيز دفتر نخست به پايان مى رسد. نسخه مورد بحث، نسخه اى نفيس از نهج البلاغه است كه در قرن ششم هجرى تحرير شده و به شماره65/36 در كتابخانه آية اللّه گلپايگانى نگهدارى مى شود.
در خاتمه، نكاتى را كه به خاطر راقم سطور رسيده است، متذكر مى شوم:
1ـ لازم است در تصحيح و تحقيق و ويرايش رساله ها و مقالات، از يك روش