1و 2ـ ترجمه هاى صدرالدين محمد تبريزى: او از شاگردان برجسته شيخ بهايى است و دو بار «مفتاح الفلاح» را ترجمه كرده است:
ترجمه بار اوّل، به صورت مفصّل و با عنوان «آداب عباسى» آن را ترجمه كرده، با اين سرآغاز:
تسبيح و تقديس پادشاه قادرى كه مخلص عبادش به مفتاح فلاح «قد أفلح المؤمنون»….
نسخه هاى زير از «آداب عباسى» تا كنون شناخته شده اند كه به ترتيب سال تحرير عبارت اند از:
1. تهران، كتابخانه مجلس، ش13713، بدون نام كاتب، 1069ق. (فهرست: 37/239)
2. تهران، كتابخانه مدرسه عالى شهيد مطهرى (سپهسالار سابق)، 1078ق. (فهرست:1/13 و 3/15)
3. قم، كتابخانه آية اللّه گلپايگانى، ش200/26، كتابت رضى حسينى رودسرى، 1078ق.
4. قم، كتابخانه آية اللّه مرعشى، ش3953، كتابت ميرهادى بن مير مهدى حسينى لنگرودى، 1091ق. (فهرست: 10/336)
5. قم، كتابخانه مسجد اعظم، ش2001، كتابت محمد تقى بن محمد زمان تفرشى، 1093ق. (فهرست: 5)
6. قم، كتابخانه آية اللّه مرعشى، ش8988، تحرير سده يازدهم. (فهرست: 23/151)
7. تهران، كتابخانه مدرسه عالى شهيد مطهرى، ش5747، كتابت ابوطالب بن محمد شريف خافى، 1333ق.(فهرست:3/16)
8. قم، كتابخانه مدرسه فيضيه، ش2059،بدون تاريخ. (فهرست: 2/6)
9. تهران، كتابخانه مجلس، ش12422، بدون نام كاتب و بدون تاريخ. (فهرست:35/379 )
10. قم، كتابخانه آية اللّه گلپايگانى، ش177/12، بدون تاريخ.