نوشته برخى از فهرست نگاران, ملاّصدرا در سال 1037مشغول تأليف (اسفار) بوده است. ۱
شرح أصول الكافى كه در سال 1044ق,نوشته شده است. ۲ سال وفات ملاّصدرا 1050ق, است. بنابراين, مسلّم است كه (شرح أصول الكافى), آخرين اثر يا از آخرين آثار ملاّصدراست كه آن را در اواخر عمر, يعنى در 65سالگى تأليف كرده و نسبت به دو كتاب عظيم ديگر او ((تفسير) و (اسفار)), مؤخّر است. او در (شرح أصول الكافى) مى نويسد:
إعلم أنّ هذا المطلب (حدوث العالم وهلاكه) من أعاظم الأصول الايمانية ولم نعرف أحداً من المشهورين بالحكمة والعرفان من الحكماء والصوفية و غيرهم حقّق هذا الأصل بالبرهان… و نحن بفضل اللّه وتأييده حقّقناه بنور البرهان… ومن أحبّ الاطّلاع عليه فليرجع الى أواخر المجلد الثالث من كتاب الأسفار الاربعة ۳ أو الى رسالتنا المعمولة فى هذا المطلب. ۴
و نيز در جاى ديگر درباره روح مى گويد:
وقد بيّناه فى الأسفار الأربعة. ۵
در (شرح أصول الكافى) در مورد تفسير مى نويسد:
ثم من النوادر الغريبة أنّ هذا العبد المسكين كان فى سالف الزمان متأملاّ متدبّراً على عادتى عند تلاوة القرآن فى معانى آياته ورموزها واشاراتها وكان المنفتح على قلبى من آيات هذه السورة (الحديد) و اشاراتها أكثر من غيرها فحدّانى (كذا) ذلك مع ما سبق من الخواطر الغيبيّة والدواعى العلميّة والاعلامات السرّية الى أن
1.يادنامه ملاّصدرا, ص۱۱۱.
2.اين تاريخ در پايان كتاب العقل و العلم و كتاب التوحيد, موجود است.
3.ر. ك: الأسفار الأربعة, ج۷, ص۲۸۲ (الموقف العاشر).
4.شرح أصول الكافى (چاپ سنگى افست), ص۳۶۹. گويا مقصود از رساله اى كه به آن ارجاع داده است,رساله حدوث العالم است كه با چند رساله ديگرچاپ شده است.
5.شرح أصول الكافى, ج۱, ص۴۷۳.
