است. يك ماه قبل و يك ماه پس از مراسم حج تا مسلمانان بتوانند در حج حاضر شوند و پس از آن به جايگاه اَمنِ خويش برگردند و يك ماه هم براى عمره است و آن, ماه رجب است.
بنابراين, روايت هرگز نمى گويد كه خداوند, ماههاى حرام معروف را ماه حج قرار داده است; بلكه مى گويد خدا براى انجام دادن حج, ماههاى حرام را حرمت بخشيده است, آن گونه كه بيان شد. اين پاسخى است كه مجلسى اوّل در «روضة المتقين» داده است:
… ثلاثة منها متوالية حرمت لأجل الحج ذوالقعدة وبعض ذى الحجّة للذهاب الى الكعبة وبعض ذى الحجّة للحجّ والعمرة وبعضها مع المحرّم للعود لأنّه تعالى جعل بيته الحرام فى موضع كان أطرافه كلّها برارى وكان يعلم أنّها تكون مسكن الأعراب والغالب عليهم القتال, فحرّم القتال في هذه الأشهر ليأمن الناس من شرّهم ويحجّوا آمنين; و شهر مفرد قرّره اللّه تعالى للعمرة للأطراف من أهل المدينة وغيرهم فمن كان بُعدهم من مكّة الى أربعة عشر يوماً ليعتمروا آمنين في الذهاب والاياب. ^۱
سه ماه از اين ماههاى حرام, پى در پى اند و به جهت حجْ حرام شده اند. ذوالقعده و بخشى از ذوالحجّه, اين يك ماه و اندى, حرام شده است تا مردم در پناه اين مدّت, بتوانند مسير خود را در امنيّت كامل به سوى خانه خدا طيّ كنند; و بخشى از ذوالحجّه (ايّام مراسم حج) حرام شده است, به جهت اداى حج و عمره و بخش ديگر از ذوالحجّه به همراه ماه محرّمْ حرام شده است تا حاجيان در پناه اين زمان بتوانند در امنيت كامل, مسير بازگشت خويش را طى كنند; چرا كه خداوند, خانه خويش را در جايى قرار داده كه مردمانش, بيابانى هستند و مى دانسته است كه اين سرزمين, جايگاه اعراب مى شود و آنان, غالباً در جنگ و گريزند. بنابراين, خداوند, جنگ در اين چند ماه را حرام ساخت تا مردم از شرّ عربها در امان و براى به جا آوردن حج, در امنيّت كامل باشند و تك ماه