هدف از تاسيس دانشكده

اين سه تخصص يا گرايشى كه عرض كردم, همه مقدمه هستند براى پذيرش حديث و استفاده از آن. علوم حديث, مقدّمه است براى رسيدن به محتواى حديث و معارف آن. در حديث, مسائل مختلفى مطرح مى شود و مهمترين مسئله در برخورد با حديث, اين است كه حالا اين حديث كه با اين مقدمات به ما رسيد, چه مى گويد؟ به كدام يك از رشته هاى حوزوى يا دانشگاهى مربوط مى شود؟ آيا اين حديث به رشته اقتصاد مربوط مى شود؟ يا به سياست ؟ يا به اخلاق؟ يا به فلسفه, به كلام, به مديريت, به طب, به نجوم؟ قريبِ 25 رشته از علوم, در حديثْ ريشه دارد. استفاده اصلى ما ازحديث, اينجاست.
علوم حديث كه عنوان اين دانشكده است, شامل همه اين مراحل مى شود: هم گرايش رجال, هم اصطلاحات و هم بررسى محتوا. شايد براى شما اين سؤال مطرح باشد كه اگر ما علوم مقدّماتى حديث شناسى را بدانيم و ذى المقدمه را ندانيم, چه فايده دارد؟ پاسخ, اين است كه برنامه دروس دانشكده به گونه اى است كه دانشجو در همه گرايش هاى علوم حديث, آگاهى هاى مورد نياز را تحصيل خواهد كرد. چيزى كه هست, دانشجو در يك گرايشْ تخصص پيدا مى كند و به كار در تخصص اصلى اش مى پردازد; ليكن آن طور نيست كه در گرايش هاى ديگر حديث, چيزى نداند.
از همين جا وارد مى شوم به بحث درباره هدف نهايى دانشكده علوم حديث.