عصر موحّدين: محمد بن تومِرت و ابن القطّان.
عصر مِرينى و سعديان: ابوالقاسم عبدالعزيز العبدى, عبدالمهيمن الحَضْرَمى, محمد بن عبد المالك المراكشى, ابن رشيد الفهرى, ابن الصباغ المكناسى, محمد بن احمد المواق, ابوعبداللّه محمد بن احمد بن غازى العثمانى المكناسى, ابومحمد عبداللّه العبدوسى (مفتى فاس) و ابومحمد عبداللّه بن على بن طاهر الحسنى.
عصر علويان ۱ : شيخ التاودى ابن سودة, سيدى ادريس العراقى, عبدالقادر بوخريص, ابو شعيب الدكالى, سيدى ابن المدنى, محمد بن العربى العلوى, عَلاّل الفاسى و العلامة محمد السائح.
تأسيس دارالحديث
دارالحديث حَسَنى, مؤسسه اى است دولتى و يكى از چند مؤسسه ۲ و مركز علمى ـ فرهنگى است كه توسط حسن دوم, پادشاه سابق مغرب, تأسيس شده است و زير نظر دربار, اداره مى شود. اين مؤسسه علمى ـ آموزشى در يازدهم جمادى اوّل 1388ق, مطابق با ششم آگوست 1968م, آغاز به كار نمود و هدف از تأسيس آن, اهتمام به علوم حديثى و تربيت دانشورانى است كه استمرار بخشِ سيره و سلوك علمى محدّثان و عالمان بزرگ اسلامى مغرب باشند و در فرمان پادشاهى اى كه در روز تأسيس صادر شده است, اهداف و اصول كلّى و چارچوب فعّاليت ها و نحوه ارتباط و روابط سازمانى, ادارى و آموزشى آن, معيّن گرديده است.
1.برگرفته از كتاب: معجم المحدّثين بالمغرب الأقصى, تصحيح: عبدالعزيز بن عبداللّه, مغرب: المطبعة المحمدية, بى تا, چاپ اوّل, ص۶.
2.عصر علويان از قرن هفدهم ميلادى آغاز شده و تا كنون, ادامه دارد.
