روات, مشابه همان اصول نسخه خطّى شماره 962 دانشگاه تهران است.
5ـ محمد تقى شوشترى در معجم رجالى اش قاموس الرجال ^۱ بيان مى كند كه او مجموعه اى از چهارده اصل را در كتاب خانه محدّث شيعه, نعمة اللّه جزائرى (م23 شوال1112) ديده است. ^۲ اطّلاعاتى كه شوشترى در مورد اين كتاب خانه ارائه كرده است, به نظر مى رسد محدود به مشاهده وى در شهرش (تُستر/شوشتر) باشد; ^۳ جايى كه محدث جزائرى, منصب شيخ الاسلامى را تا پايان حياتش در آن جا بر عهده داشت. ^۴ براى من ميسّر نيست كه جزئيات بيشترى در مورد اين كتاب خانه يا نسخه خاصّى كه توسط شوشترى مورد اشاره قرار گرفته است, به دست آورم.
6ـ بر طبق نوشته الذريعة, ^۵ تصحيحى از شانزده اصل, توسط حسين مصطفوى در تهران به سال 1375ق, در 174 صفحه به چاپ رسيده است. هيچ جزئياتى در مورد اين اصول, ارائه نشده است, جز اين كه يكى از آنها منتخبى از نوادر على بن اسباط است (كه قبلاً ذكر شد). اطّلاعات ديگرى در مورد نسخه يا نسخى كه اين چاپ براساس آن است, ارائه نشده است. تلاش هاى من براى دسترس يافتن به نسخه اى از اين كتاب, تا به حال, ناموّفق بوده است; امّا منطقى است كه بيشتر (اگر نه همه) اصول در آن, همان هايى باشد كه در يك نسخه يا ديگر نسخه هاى پيش گفته يافت