الوصلة: بالضّمّ, ما يتوصّل به إلى الشّىء. ۱
پس مى توان از ترجمه فيض الاسلام ـ ره ـ راضى تر بود كه نوشته:
سپاسى كه موجب رسيدن به فرمانبَرى و گذشت او… باشد. ۲
در ترجمه «إذا بَرِقَتِ الأبصار» (ص13) نوشته اند:
آن گاه كه چشم ها از دهشت, برق زند. (ص19)
بهتر بود «از دهشت» را, به نشانه افزودگى از سوى مترجم, ميان قلاب مى نهادند. از اين گذشته, «برقت الأبصار» ظاهراً مفيد معناى كنايى است و «برق البصر», بيش و كم از خيره شدنِ چشم حكايت مى كند. ۳ * با اين كه هنوز در ترجمه همين دو نيايش مورد گفتگو, نكات در خور نقد و مناقشه وجود دارد, از بيم تطويل و ملال خاطر خوانندگان محترم, دامن سخن را فراهم مى چينم و خاطرنشان مى كنم كه اين گونه خُرده گيرى هايِ ناقد را, از سرِ خوارمايه داشتن كوشش ترجمان ارجمند به شمار نياورند; بلكه تنها هشدارى مشفقانه در عرصه ترجمه متون مقدّس و قال و مقالى طلبه وار محسوب دارند.
اگر در اين نوشتار, از وجودِ نارسايى و نادرستى در ترجمه استاد فولادوند سخن رفت, نه به آن معناست كه لزوماً, ديگر ترجمه ها راجح اند و اين ترجمه مرجوح و نه به اين مفهوم كه اگر صاحب اين قلم, خودْ دست به ترجمه صحيفه برده بود, حاصلى شُسته رُفته تر به بار مى آمد.
اهتمام استاد فولادوند مغتنم است; ولى از سازمان تبليغات اسلامى كه با نشر اين اثر, در پيوند بوده ۴ و از توانش هاى فراوان برخوردار است, مى توان هُشيارى و دلسوزى بيشترى را در اين گونه كارها متوقّع بود.
ساخت درونى كتاب, از ديدگاه حروف نگارى و صفحه آرايى زيباست و نشان دهنده حسن سليقه ناشر است.
زحمات مترجم و ناشر را ارج مى نهيم و ويراست دوم اين ترجمه را چشم به راه مى نشينيم.
1.الفرائد الطّريفة, ص۱۹۵.
2.صحيفه سجّاديّه(ع), ترجمه فيض الإسلام, ص۴۱.
3.رياض العابدين, ص۹۹ و ۱۰۰; الفرائد الطّريفة, ص۱۶۳; صحيفه سجّاديّه(ع), ترجمه شعرانى, ص۱۸.
4.انتشارات سوره مهر, وابسته به حوزه هنرى سازمان تبليغات اسلامى است.
