و اين همه در شرايطى بود كه بيست و پنج سال پس از رحلت پيامبر, جامعه اسلامى شاهد انواع بى عدالتى ها بود و تلخى تبعيض و ستم را با تمام وجود, چشيده بود:
گاه برترى دادن عرب بر غير عرب, و گاه صحابيان بر غير صحابيان, و گاه امويان بر ديگر تيره هاى عرب و….
امام على(ع) احياى اين اصل دينى را جزو ارزش هايى مى شمارد كه از آنها عدول نخواهد كرد و وقتى طلحه و زبير بر اين تساوى خُرده مى گيرند, مى فرمايد:
۰.وأمّا القسم والأسوة, فان ذلك أمر لم أحكم فيه بادئ بدء, قد وجدت أنا و أنتما رسول اللّه(ص) يحكم بذلك, و كتاب اللّه ناطق به. ۱
و اما تقسيم و برابرى, اين امرى است كه ابتدا بدان فرمان ندادم, بلكه من و شما ديديم كه رسول خدا(ص) بدان فرمان مى داد و كتابِ خدا بدان ناطق است.
2 . صداقت و يك رنگى
يكى ديگر از اصولى كه امام على(ع) بر احياى آنها همّت گماشت, يك رنگى و راستى بود. نخست, خود, سوگند مى خورَد كه دروغ نگفته است:
