ومن أبغضهما فقد أبغضنى. و سلمان روايت كرده است كه رسول خدا فرمود: من أحب الحسن والحسين أحببته, و من أحببته أحبه اللّه, و من أبغضهما أبغضته, ومن أبغضته أبغضه اللّه. ۱
حسن و حسين(ع) پسران رسول خدايند
[الحسنان أبناء رسول اللّه(ص)]
آيه مباهله تصريح دارد كه منظور از «ابنائنا» همان حسنين(ع) فرزندان پيامبر خدا هستند. خداوند: «قل تعالوا نَدعُ أبنائنا وأبنائكم…» و اسامة بن زيد از پدرش روايت مى كند كه پيامبر را در حالى ديده است كه حسن و حسين را دربر گرفته بود و مى فرمود: هذان ابناى وابنا فاطمة. اللّهم إنّك تعلم أنى أحبّهما. ۲
حسن و حسين(ع) سرور جوانان بهشت اند
[الحسن والحسين, سيدا شباب أهل الجنة]
۰.عن البراء, قال, قال رسول اللّه(ص):الحسن والحسين, سيّدا شباب أهل الجنة. ۳
اين حديث, متواتر است.
1.المعجم الأوسط, ج۵, ص۴۰۰ (ح۴۷۹۲) و ج۷, ص۲۴۲ (ح۶۴۶۶); المعجم الكبير, ج۶, ص۲۹۶ (ح۶۱۰۹).
2.المعجم الصغير, ج۱, ص۹۰ و ۱۹۹; المعجم الأوسط, ج۷, ص۱۳۶ (ح۶۲۴۱); المعجم الكبير, ج۱, ص۱۲۳ (ح۳۷۸) و ج۱۰, ص۸۷ (ح۹۹۸۴) و ج۲۲, ص۲۷۳ (ح۷۰۱) و ص۲۷۴ (ح۷۰۲).
3.المعجم الأوسط, ج۱, ص۲۳۸ (ح۳۶۸) و ج۳, ص۱۰۴ (ح۲۲۱۱) و ج۵, ص۱۶۹ (ح۴۳۲۹) و ج۶, ص۹۷ (ح۵۲۰۴) و ص۲۹۹ (ح۵۶۴۰) و ج۷, ص۱۵۵ (ح۶۲۸۲) و ص۲۷۶ (ح۶۵۳۶); المعجم الكبير, ج۱۹, ص۲۹۲ (ح۶۵۰) و ج۲۲, ص۴۰۳ (ح۱۰۰۵).
