توجّه پژوهشگران, بويژه در حوزه هاى علميه و بالأخص حوزه علميه قم قرار گيرد, «سيره حكومتى» آن بزرگوار است و با تكيه بر منابع معتبر فريقين, بايد تبيين شود كه آن حضرت, در دوران حكومت خود, چگونه جامعه اسلامى را اداره كرد؟

شايسته ترين رهبر سياسى پس از پيامبر(ص)

منابع فريقين, اتّفاق دارند كه اميرمؤمنان(ع), پس از پيامبر اسلام, بهترين و شايسته ترين فرد براى اداره جامعه اسلامى بود. اين موضوع, به تفصيل در جلد دوم موسوعة الامام على بن أبى طالب(ع) فى الكتاب والسنة والتاريخ, اثبات شده است كه به يك نمونه از اسناد آن در اين جا اشاره مى كنيم.
در بسيارى از مصادر معتبر فريقين آمده كه افراد مختلفى به عنوان نامزد خلافت, نزد پيامبر اسلام(ص) مطرح شدند; امّا آن حضرت نپذيرفت, تا اين كه نام على بن أبى طالب(ع) ذكر شد. پيامبر اسلام فرمود:

۰.أما والّذى نفسى بيده لئن أطاعوه ليدخلنّ الجنَّة أجمعين أكتعين. ^۱

۰.و در نقل ديگر آمده:والذى لا إله غيره لو بايعتموه و أطعتموه أدخلتُكم الجنّة أكتعين. ^۲

۰.و در نقل سوم آمده:لايفعلون, ولو فعلوا دخلوا الجنّة أجمعين. ^۳

نه تنها پيامبر اسلامْ بارها تصريح كرده بود كه على(ع) شايسته ترين فرد براى رهبرى پس از اوست, بلكه رقباى سياسى امام كه جاى او را گرفتند نيز اين حقيقت را مى پذيرفتند. در جلد سوم موسوعه, داستان ارزيابى خليفه دوم را از نامزدهاى خلافت پس از خود, تحت عنوان «رأى عمر فى من رشّحهم للخلافة», از منابع شيعه و سنّى نقل كرده ايم كه پ