امّا آنان, آن را نپذيرفتند.على(ع) نيز فرمود:
۰.به خدا سوگند كه از امروز به بعد, هرگز اين (مصحف) را نخواهيد ديد. فقط بر من بود كه پس از فراهم كردن آن, شما را آگاه سازم تا آن را بخوانيد. ۱
بنا بر رواياتى ديگر, قرآن مذكور به عنوان ميراث امامت, از امامى به امام ديگر منتقل مى شود و هم اكنون نيز نزد حضرت قائم(عج) است. ۲
اين روايت تاريخى و مخفى شدن مصحف آن حضرت از انظار عمومى, دستاويزى شده است تا در طول تاريخ, بر اساس آن, عدّه اى به دلايل مختلف به جعل مصاحفى با رقم (ترقيمه) على بن ابى طالب(ع) بپردازند, تا آن جا كه هم اكنون پانزده قرآن در سرتاسر جهان, منسوب به آن حضرت است; امّا از آن جا كه همين منسوب بودن به اين امام هُمام, ارزشى فراوان براى اين مصاحف به وجود آورده و از طرف ديگر, بعضى از اين نُسخ, از سده هاى سوم و چهارم هجرى به جاى مانده اند, از اهمّيت خاصى برخوردارند.
از سوى ديگر, با توجه به آنچه در روايات آمده كه امام على(ع), اين مصحف را به ترتيب نزول منظّم كرده و اسباب نزول آيات را آورده و ناسخ و منسوخ, و محكم و متشابه آنها را تعيين كرده است, اين مصاحف را مى توان در شمار مكتوبات حديثى امام على(ع) نيز قلمداد كرد. در اين نوشتار, سعى بر آن است كه نسخه هايى از مصاحف كه منسوب به على(ع) هستند, معرّفى شوند.
نسخه ها
1. نسخه خزانه روضه حيدريه نجف اشرف. اين قرآن به شماره 744, در خزانه روضه حيدريه نجف اشرف, موجود است و در فهرست مخطوطات «خزانة الروضة الحيدرية», چنين معرّفى شده است:
1.همان جا.
2.ر.ك: پژوهشى در تاريخ قرآن كريم, سيد محمد باقر حجتى, تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامى, ۱۳۶۰ش, ص۳۸۵ـ۴۱۰.
