مصحف كنونى, عدم تحريف قرآنْ اثبات شده و با ذكر شبهات مدّعيان تحريف, به آنها پاسخ داده شده است.
فصل پنجم به بيان ويژگى هاى قرآن و صفاتى كه براى اين كتاب برشمرده شده, همچون: هماهنگى و عدم اختلاف, جامعيت, جاودانگى, و اعجاز اختصاص يافته است.
5. قرآن در صحيفه سجاديه, مصطفى محمدى عراقى, كارشناسى ارشد علوم قرآن و حديث, دانشكده الهيات دانشگاه تهران, استاد راهنما: سيد محمدباقر حجّتى, 1370, 161ص.
اين پايان نامه در چهار فصل تنظيم شده است. در فصل اول, مختصرى از زندگانى امام سجاد(ع) و سخنان ايشان در كوفه, شام و مدينه پس از ماجراى كربلا آمده است.
در فصل دوم, ارزش و اهمّيت دعا در قرآن و روايات, شرايط دعا, فوايد دعا و… مورد بررسى قرار گرفته است.
فصل سوم, به معرّفى صحيفه سجّاديه اختصاص يافته است. در اين فصل در ضمن چهار بخش, مباحثى همچون: جايگاهصحيفه و بررسى سلسله سند آن, نمودار سلسله سند آن به نقل از امام باقر(ع) و محمد بن زيد شهيد, و ترجمه ها و شرح هاى صحيفه, آمده است.
در فصل چهارم كه موضوع اصلى پايان نامه است, آيات قرآنى كه در صحيفه منعكس شده, مورد بررسى قرار گرفته اند.به ادّعاى مؤلف, اين آيات به دو صورت صريح و غير صريح (ملهم بودن كلام امام ـ ع ـ از آيات) در صحيفه آمده است. آيات صريح, در چهارده دعا انعكاس يافته اند.
مؤلف در اين فصل, در كنار انعكاس متن دعاى صحيفه, آيات مورد اشاره را در