اين پايان نامه در دو بخش كلّى فراهم آمده است. بخش نخست به كلّيات و مباحث مقدماتى اختصاص يافته است. در اين بخش, قرآن از ديدگاه اهل بيت(ع) , اهل بيت و پاسدارى از قرآن, ديدگاه اخباريان و ادلّه آنان در عدم حجّيت ظواهر قرآن, نياز قرآن به تفسير, اصطلاحات رايج تفسير, و امتيازات منهج تفسيرى اهل بيت(ع) آمده است.
در بخش دوم, روش تفسيرى اهل بيت(ع) , به تفصيلْ مورد بحث و بررسى قرارگرفته و ده روش به شرح ذيل براى ايشان ذكر شده و مورد بررسى قرار گرفته است:
1) تفسير قرآن با قرآن, 2) تفسير قرآن با سنّت, 3) تفسير قرآن با لغت و ادب, 4) تفسير قرآن با روش تمثيل, 5) تفسير عقلى, 6) تفسير قرآن با قصص و تواريخ, 7) تفسير قرآن با باطن, 8)بيان مصاديق در تفسير, 9) تفسير قرآن با غيب, 10) تفسير موضوعى.
مؤلف, در تبيين هر يك از روش هاى فوق, پس از توضيح اهمّيت, جايگاه و دليل اعتبار شيوه, نمونه هايى متناسب با آن شيوه را از روايات اهل بيت(ع) ذكر كرده است. مؤلف, با اين روش به دنبال اثبات اين مدّعاست كه اهل بيت(ع) در منهج تفسيرى خود, تمام اين شيوه هاى دهگانه را به كار بسته اند و تنها بر يك يا چند شيوه خاصْ بسنده ننموده اند.
11. افسردگى و حزن در آيات, روايات و روانشناسى (بررسى تطبيقى), محمد تقديرى, كارشناسى ارشد…, مركز تربيت مدرّس حوزه علميه قم, استاد راهنما: احمد بهشتى, 1374, 273 ص.
اين پايان نامه در پنج بخش فراهم آمده است. در بخش نخست, ديدگاه هاى مختلف درباره ماهيت افسردگى و حزن و ارتباط ميان آنها ارائه شده است. مؤلف