1 ـ چرا شيعه, همه اصحاب رسول خدا را عادل و با فضيلت نمى داند؟

پاسخ: چون قرآن مجيد, اصحاب رسول خدا را به چند گروه تقسيم كرده است: 1)مؤمنان خالص با مراتب مختلفى كه داشتند; 2) مسلمانانى كه هنوز ايمان در قلب آنان داخل نشده بود; 3) منافقان كه تعداد آنان, كم هم نبود; 4) افرادى كه قرآن, فسق آنها را اعلام كرده است.
و چون طبق حديث قطعى, برخى اصحاب از همراهى با لشكر اُسامه خوددارى كردند و مورد لعن رسول خدا قرار گرفتند و نيز چون بر كسانى از اصحاب, به سبب   ارتكاب گناهان بزرگ, حدّ شرعى جارى شد و برخى حتى مرتد شدند و برخى در جنگ ها (مانند جنگ احد) فرار را بر قرار ترجيح دادند.
آيا با چنين وضعى, مى توان همه اصحاب رسول خدا را عادل و با فضيلت دانست؟! يا همان طور كه شيعه معتقد است, هر كس را بايد در جاى خود قرار داد و گفت: «أفمَن كانَ مؤمناً كمَن كانَ فاسِقاً لا يَسْتَوون»؟!