4. چرا شيعه مى گويد كه قرآن, ظاهر و باطن دارد؟

پاسخ: علاوه بر مداركى كه در كتب شيعه هست, در كتاب الاتقان سيوطى (ج 2, ص 184) رواياتى دالّ بر اين كه قرآن, علاوه بر ظاهر, باطنى هم دارد, نقل شده است. يكى از آنها كه از رسول خدا روايت شده, چنين است:
لكلّ آية ظهر و بطن…
پس اين اعتقاد, از مختصّات شيعه نيست و معلوم مى شود آنان كه اين اعتقاد را به خيال خود از نقاط ضعف شيعه دانسته اند, از كتاب ها و روايات خود هم بى اطّلاع هستند.

5. آيا ممكن است كسى معصوم باشد؟ و چرا شيعه به عصمت امامان(ع) اعتقاد دارد؟

پاسخ: خداوند, به وسيله ارائه حق و برهان, برخى بندگان خود را از افتادن در گناهان حفظ مى كند و آنان به اختيار خود, از كارهاى زشت و گناه, اجتناب مى كنند. گواه بر اين مطلب, آيه كريمه مربوط به داستان حضرت يوسف(ع) است كه :
و لقد همّت به وهمّ بها لولا أن رأى بُرهان ربّه كذلك لنصرف عنه السوء و الفحشاء إنّه من عِبادنَا المخلصين.^۱
از اين آيه شريف, استفاده مى شود كه علّت دور ماندن يوسف (ع) از فحشا اين است   كه او بنده مخلص خداى متعال بوده است. پس اين علّت در هر كه باشد, عصمت و حفظ از گناه هم محقّق مى شود. پس آيه شريفه, امكان و تحقّق عصمت را بيان مى كند.
امّا دليل عصمت على و امامانِ اهل بيت(ع) حديث ثَقَلين, حديث سفينه نوح و آيه تطهير و… است.