بخش سوم: جهود النبيّ(ص) لقيادة عليّ بعده

در اين بخش, نشان داده شده است كه حادثه «غدير», اوج كوشش مستمر پيامبر در ابلاغ دين بوده است و بر اين نكته تأكيد شده است كه پس از آن نيز پيامبر(ص) از اين مهم, غفلت نورزيد و تا آخرين لحظات عمر, بر آن تأكيد كرد. گو اين كه تدبيرهاى نهايى آن رسول انسانيت و آهنگ آن بزرگوار براى كتابت وصيّت و استوار سازى آنچه بارها در طول سال هاى سال بر آن تأكيد ورزيده بود, به گونه وصيّتى مكتوب, در فضاى غوغا آلود اطرافيان به ثمر نرسيد و نيز اعزام سپاه اُسامه كه تدبيرى ديگر بود در اين زمينه; امّا با اين همه, در همين دو جريان نيز پيامبر با گفته ها و اشاره ها حقيقت را عيان ساخت. در اين بخش, از اين سرگذشت, سخن رفته و نكات مهمى براساس اسناد و مدارك استوار فريقين, گزارش شده است.

بخش چهارم: الإمام على(ع) بعد النبى(ص)

در اين بخش سؤال هايى از قبيل علت تحقق نيافتن آنچه رسول خدا(ص) براى آينده رقم زده بود و سكوت امام(ع) بعد از رحلت رسول گرامى اسلام تا حكومت وى پاسخ داده شده است. زمينه ها و علل و ناديده انگاشتن رهنمودهاى پيامبر درباره آينده امّت و رهبرى مولا در اين بخش, بازشناسى شده است و ضمن گزارش سير حوادث پس از پيامبر(ص) و روزگار خلافت عثمان و خيزش مردم عليه او, چگونگى و چرايى مواضع حكيمانه امام حكيمان, تشريح و تبيين شده است.

بخش پنجم: سياسة الإمام على(ع)

در اين بخش, درباره چگونگى رسيدن امام(ع) به زمامدارى, آغاز اصلاحات, مبانى امام(ع) در دگرگونى ها و اصلاحات و بازتاب هاى آن در جامعه به تفصيلْ سخن رفته است. بازشناسى محورى ترين مبانى امام(ع) در اصلاحات در زمينه هاى