14 . شرح زيارت عاشورا
مرحوم حاج سيداحمد ميرخانى تهرانى (1330ق ـ 1414ق),
تهران: مكتب ولى عصر و مؤسسه فرهنگى نشر سُها, 1374 ش, 970 ص, وزيرى (به خط فريبا مقصودى كرمانشاهى).
اين كتاب, در 51 مجلس به سامان رسيده و به شرح مفصل زيارت از ديدگاه كلامى, تاريخى, حديثى و ادبى پرداخته است. برخى از عناوين آن عبارت اند از: اسناد و منابع زيارت عاشورا(29 ـ 54), كيفيت زيارت عاشورا(55 ـ 66), تاريخچه سلام و معنى آن(67 ـ 88), شرح لفظ اباعبداللّه و علّت آن(89 ـ 116), حسنين (ص) اولاد پيغمبرند و ماجراى مباهله با نصاراى نجران (117 ـ 138), قتل عام سادات علوى و سختى هاى آنان (139 ـ 158), شرح لفظ أميرالمؤمنين و مقامات, وصايت, شرافت حسب و نسب على (ع)(159 ـ 215), ايمان ابوطالب و زندگى آن حضرت (215 ـ 238), على (ع) در جميع صفات شريك و مماثل پيغمبر خدا بود (239 ـ 263), فاطمه زهرا(س) (265 ـ 298), ثاراللّه (299 ـ 319), شرح ارواح (339 ـ 357), ثواب و فضيلت زيارت امام حسين (ع) (359 ـ 380), عظمت مصيبت امام حسين (ع) (381 ـ 398), اثبات شعور براى موجودات عالم و مصيبت اهل آسمان ها (399 ـ 418), گريه موجودات عالم و اهل آسمان ها و زمين بر امام حسين(419 ـ 448), تأسيس ظلم بر اهل بيت (ع) و دفع آنان از مقامشان (461 ـ 499), آل زياد و آل مروان و بنى اميه و شرح حال خلفاى بنى اميه و شجره طيب و شجره خبيث
(519 ـ 592), نسب بنى اميه و تشكيل حكومت بنى اميه (593 ـ 615), ابن زياد و ابن سعد و شمر(617 ـ 6509), عزادارى بر حضرت سيدالشهدا(659 ـ 669), كرامت مقام حضرت و خصوصيات او (671 ـ 694), تربت امام حسين (695 ـ 716), وليّ خون سيدالشهدا(717 ـ 732), تولاّ و تبرّا(771 ـ 785) معناى مقام محمود (807 ـ 814), تبرك و روزه گرفتن بنى اميه در روز عاشورا(839 ـ 845), شرح حال ابوسفيان, معاويه, يزيد, آل زياد و آل مروان (855 ـ 883), ثواب لعن بر قاتلان