حسين (ع) (885 ـ 892), شرح حال على اكبر (893 ـ 904), ترجمه زيارت عاشورا(904 ـ 920), فهارس اعلام, كتب, مكان ها و مذاهب (930 ـ 970). در لابه لاى صفحات كتاب, نمونه هايى خوش از خطوط نسخ, ثلث و نستعليق اساتيد بزرگ خط (آيت اللّه سيدمرتضى نجومى, استاد سيدحسين ميرخانى, استاد غلامحسين اميرخانى) درباره امام حسين (ع) نيز نمايانده شده است.
15 . شرح زيارت عاشورا
مولا عبدالرسول نورى فيروزكوهى (م بعد 1320ق),
اين كتاب, همراه با چند رساله ديگر از مؤلف به سال 1321ق, در تهران به چاپ رسيده است.
الذريعة, ج 13, ص 308; گنجينه دانشمندان, ج 6, ص 125.
16 . شرح و ترجمه زيارت عاشورا
حسن شمس گيلانى,
تهران: 1369ش, 147 ص, رقعى.
17 . شرح يك حماسه (نگاهى كوتاه به زيارت عاشورا)
سيدمهدى حسينى زاده,
تهران: مركز آفرينش هاى ادبى هنرى بنياد قرآن, 1381 ش, 140 ص, خشتى.
18 . شفاء الصدور فى شرح زيارة العاشور
حاج ميرزا ابوالفضل تهران كلانتر (1273 ـ 1316 ق), تحقيق و تكمله: سيدعلى موحد ابطحى اصفهانى,
قم: چاپ سيدالشهدا, 1368ش, 2 ج, 440 « 415ص, وزيرى.
مؤلف, اين شرح را ـ كه گسترده ترين و پرفايده ترين شرح زيارت عاشوراست ـ در عصر روز عاشوراى 1309ق, در سامرا به پايان رسانيده و مورد تأييد و تمجيد مرحوم آيت اللّه العظمى ميرزاى شيرازى نيز قرار گرفته است. اين كتاب, بارها در بمبئى, تهران و قم به چاپ رسيده و مورد اعتنا و اعتماد محدثان و مورّخانى مانند: