علوم خود را قرائت مى كردند; از جمله آنان, سيد نجم الدين محمد بن ابى هاشم علوى بود. او رجال الكشى را ـ كه خود نوشته بود ـ براى ابن بطريق قرائت كرد. همچنين, سيد محيى الدين نجم الاسلام ابوحامد محمد بن ابى القاسم عبداللّه بن على بن زهره الحلى (تولد 566ق) در سال 595ق, كتاب مصباح المتهجد شيخ طوسى را بر ابن بطريق قرائت كرد. ^۱ يكى ديگر از افراد ياد شده, محمد بن جعفر مشهدى (تولد 510 ق) است; ^۲ البته صاحب رياض معتقد است كه محمد بن جعفر از لحاظ طبقه, قبل از ابن بطريق بوده و از شيخ طوسى مستقيم روايت كرده است. او قرائت اكبر را بر اصغر بعيد مى داند.
تاريخ وفات اين مرد بزرگ را اكثر منابع شعبان 600ق (/ 1204م), ذكر مى كنند و برخى 606 ق, مى دانند.

مشايخ ابن بطريق

1 . عمادالدين الطبرى ابى جعفر محمد بن أبى القاسم محمد بن على; در مقدمه كتاب بشارة المصطفى, مصحح كتاب تاريخ مولد و وفاتش را دقيق نمى داند; ولى ولادتش را حدود 503 تا 518ق, و وفاتش را 553ق, تخمين مى زند. ^۳ عمادالدين علاوه بر كتاب بشارةالمصطفى ـ كه هدفش تعريف شيعه اهل بيت (ع) است ـ , كتابى را به نام چهل حديث در فضايل اميرالمؤمنين (ع) نگاشته است.
2 . محمد بن شهرآشوب, ابى جعفر رشيدالدين محمد بن على شهرآشوب السَرَوى المازندرانى ,(488ق, سارى ـ 22 شعبان 588ق, جبل جوشن) صاحب كتاب مناقب, عالمى اهل فضل و مورد احترام علماى اهل تسنن و از محدثان به حساب مى آيد. ^۴ ابن شهرآشوب در دوره سلجوقيانْ ايران را به قصد حلب