كتاب، شرح الفيه عراقى در حديث است. معمولاً 7 الى 10 بيت را ذكر مى كند و آن گاه، به شرح مبسوط آن مى پردازد.
39. بلغة الحثيث الى علم الحديث، الإمام العلامة جمال الدين أبو المحاسن يوسف بن حسن بن احمد بن حسن بن عبدالهادى المقدسى الحنبلى المعروف بابن المَبْرِد (840 - 909 ق)، تحقيق : صلاح بن عايض الشلاحى، بيروت: دار ابن حزم، چاپ اول، 1416 ق / 1995 م.
كتابى مختصر در زمينه مصطلح الحديث است، كه در قطع كوچك در 60 صفحه با مقدمه اى درباره مؤلف نگاشته شده است.
40. حاشية على شرح نخبة الفكر (نزهة النظر)، تأليف : كمال الدين محمّد بن ابى شريف المقدسى (م 906ق)، تحقيق : دكتر ابراهيم بن ناصر الناصر، رياض: دارالوطن للنشر، 1999 م.
مؤلف، شاگرد ابن حجر است. وى در كتاب، پس از ترجمه مختصر صاحب شرح، اصل شرح را آغاز مى كند، كه متن نزهة النظر در وسط و پاورقى هاى محقق در رديف سوم آمده است. اين كتاب، شرح مختصرى از نزهة النظر است.