مؤلف، مهم ترين كارهايى را كه در تأليف موسوعه انجام داده است، به صورت مشروح باز گفته، و ما همه آن را در مواردى چند خلاصه مى كنيم:
1 . مرتب سازى احاديث بر حسب منابع آنها
مؤلف، احاديث كتاب را از نخستين جوامع استخراج كرده و در تدوين، نخست احاديث الكافى را آورده، سپس كتب صدوق و آنچه را شيخ مفيد روايت كرده و بعد از آن آنچه را شيخ طوسى آورده، و در آخر آنچه را ديگر محدّثان روايت كرده اند، بر حسب ترتيب زمانى نقل نموده است. وى درباره اين ترتيب گفته است:
ايشان را مقدم داشتيم؛ زيرا كتابهاى فراخ دامنه اى دارند كه به نام جوامع خوانده مى شوند. ۱
2 . يادكردِ اسانيد به همراه متون احاديث
يكى از كارهاى مؤلف، آن است كه اسانيد روايات را فرو ننهاده و از منابعش نقل و ثبت كرده است. فايده اين كار، آن كه اگر خواننده را به شناخت اسانيد حاجت افتد، خود موسوعه، او را از رجوع به منابع اصلى بى نياز مى سازد.
3 . يادكردِ احكام اسانيد
مؤلف، همچنين براى تقليل حاجت خواننده به منابع و مطالب بيرون از كتاب، احكام رجالى (و ما حصل ارزيابيهاى) اسانيد را ثبت كرده است. ۲ به طبع، اين داوريها بر حسب رأى مؤلف است و او در اين باب بر مشهورترين اقوال رجالى تكيه كرده است.
1.موسوعة احاديث اهل البيت(ع)، ج ۱، ص ۱۱ .
2.اين كار سودمند، نه تنها حاجت به مراجعات و مأخذجويى هاى بيرونى را مى كاهد، اساساً براى جمع كثيرى از خوانندگان فرهيخته متون دينى، كه به رغم اطلاع كلى از مباحث حديث شناسى و رجال، توانايى ندارند كه خود به امر دشوار و متخصصانه ارزيابى سند اقدام كنند، اين امكان را فراهم مى سازد تا آگاهى اجمالى بى دردسرى از وضعيت سندى احاديثى كه مطالعه مى كنند، به دست آورند(مترجم).
