يا افعل تفضيل؛ چرا كه اگر اسم باشد، بايد اَشِر بدون تشديد و اگر افعل تفضيل باشد، بايد بدون تنوين باشد. در هر حال، مترجمان از اين دو احتمال - كه هر دو مطلقاً غلط است - افعل تفضيل را انتخاب كرده و نوشته اند:
هرگاه بدن بيمار نشود، شرارتش بيشتر است. نمونه ششم: ليس من عبد إلاّ و ملك آخذ بحِكمة رأسه.
ضبط صحيح كلمه حِكمة، حَكَمَة است:
والحَكَمَة من الإنسان، أسفل وجهه أو مقدّمه. ^۱
اين حديث، به صورت آزاد چنين ترجمه شده است:
هر بنده اى يك فرشته همراهش است كه بر سر آن بنده، موكّل و مراقب است.

نمونه هفتم:

۰.إنّ الصَّبْرَ على البَلاء أفضَل مِنَ الْعافِيَة عِندَ الرخاء؛

صبر بر بلا از آسايشْ هنگام وسعت، بهتر است!!
محقق در اينجا نيز از بين دو نسخه، نسخه مغلوط را در متن قرار داده و در ترجمه نيز ترجمه اى محرّف بر اساس آن انجام داده است، درحالى كه صحيح آن «من الغفلة عند الرخاء» است.

نمونه هشتم:

۰.قال: فَما حُزْنكَ؟ قلت: ما تَخافُ مِن فِتنة ابن زبير و ما فيه من النّاس؛ ^۲

گفتم: از فتنه ابن زياد و وضعى كه مردم دارند مى ترسم.
«ممّا نخاف» به صورت «ما تخاف» ضبط شده و مترجمان كه متوجه نامفهوم بودن عبارت شده اند، «ما» در «ما تخاف» را ناديده گرفته و «تخاف» را هم به صورت «أخاف» ترجمه كرده اند؛ در صورتى كه صحيح آن، «ممّا نخاف» است.
3 . بى دقّتى مترجمان در ترجمه، باعث بروز اشتباه هايى شده كه چند نمونه آن از اين