معنايى بيگانه از مقصود حديث ارائه شده است؛ چرا كه در حديث اوّل، سخن از اين است كه با محسوب نمودن خود از اموات - كه بالاخره روزى مرگ گريبانتان را خواهد گرفت - ، از دلبستن به زخارف دنيوى و مشغول شدن به دنيا بپرهيزيد. در حديث ديگر نيز مى فرمايد: كسى كه فرداى نيامده را جزء مدّت عمر خود محسوب كند، از غافلان است.

۰.كادوا من الفقه أن يكونوا أنبياء؛ ^۱

نزديك است از مقام بلند همّتشان، خود پيغمبرانى باشند.
معلوم نيست چرا «فقه» به «همّت» ترجمه شده است.
حرّ الحديد (حرارت آهن)، به گرمى آتش ترجمه شده است. ^۲
أعملهم بطاعته، به «عالم ترين مردم» ترجمه شده و عامل، عالم خوانده شده است. ^۳
إجعل نَفْسَك قريناً تزاوله؛ دلت را براى گفتگو به خودت نزديك!! كن. ^۴
«قريناً»، «قريباً» خوانده شده و ترجمه گرديده است و تزاوله -كه از زاوله، به معناى باشَرَه و مارَسَه ^۵ است - در متن، به صورت تزواله ثبت شده است.
دعامة الإنسان العقل به صورت «ستون اسلام! عقل است» ترجمه شده است. ^۶
4 . چنانچه از جاى جاى ترجمه برمى آيد، مترجمان به كتب لغت كم تر مراجعه نموده اند. آنها در مقدمه تصريح نموده اند كه «احياناً» بنا به تقاضاى نياز به كتب لغت و شرح احاديث مراجعه نموده اند. همين مراجعه احيانى، متأسفانه باعث بروز اشكالات عديده اى در ترجمه شده و عمدتاً به تحريف معانى أحاديث منجر گرديده است كه تنها نمونه هايى از آن را ذكر مى كنيم:

۰.إنّ اللّه ليتعاهد عبده المؤمن بأنواع البلاء، كما يتعاهد أهل البيت سيّ دهم بطرف الطعام؛ ^۷